Αποστάτες

Πλέουμε σε αχαρτογράφητα ύδατα...

Μετά από την πιο πρωτοφανή επίθεση αγνής εμπάθειας και απλής κακίας, η Γερμανία πέρασε τα πιο αμφισβητήσιμα οικονομικά μέτρα στην Ιστορία των αμφισβητήσιμων μέτρων, και μετά την νίκη της βρέθηκε διεθνώς, από κυβερνήσεις έως απλούς πολίτες, με την ταμπέλα του σκληρού, απάνθρωπου, ηγεμονικού κράτους το οποίο έχασε πολύ από το μέηκ-απ που είχε πασπαλίσει στη φάτσα του από το 1945.

Ο Σόιμπλε επιμένει να συμμετέχει το ΔΝΤ, και το ΔΝΤ λέει ότι δεν θα συμμετέχει χωρίς μείωση ή/και αναδιάρθρωση σε βάθος χρόνου του μη βιώσιμου Ελληνικού χρέους. Όλοι πλέον μιλάνε ανοιχτά για το μη βιώσιμο χρέος που χρειάζεται ελάφρυνση, πολλοί την ζητούν και μερικοί την απαιτούν. Ποιός νίκησε τελικά;

Στην Ελλάδα βλέπουμε ένα πρωτοποριακό, προοδευτικό και αναπάντεχο σήμα ενότητας, περνώντας νόμους με πλειοψηφία που εξαρτάται από σχεδόν όλα τα κόμματα και όχι μόνο από το κυβερνόν. Μία πραγματικότητα πρωτόγνωρη η οποία ενώ δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί στην μακρά πνοή, όμως, έδωσε, για τις μέρες, εικόνα εντυπωσιακή.

Και αντί για άμεσο ανασχηματισμό, ή/και επίπληξη ή και τιμωρία των αποστατών (διότι, αποστάτες είναι οι 39), ο πρωθυπουργός κάνει (πάλι) το αντίθετο από το τι θα περίμενε κανείς και διατηρεί την "συντροφική-συλλογική-δίκαια" εικονογράφηση των μεθόδων της "Αριστεράς" συν ένα προσωπικό στυλ-μάνατζμεντ που σηκώνει φρύδια. 

Πρωτόγνωρα πράματα, που κατά την γνώμη μου, στο μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο μόνο ευνοϊκές εκβάσεις μπορούν να προοιωνίζουν για την Ελλάδα.

Μέχρι πριν καμιά δεκαετία και βάλε, η κοινή μνήμη έφερε τον Μητσοτάκη σαν "αποστάτη". Στο μέλλον, η κοινή μνήμη θα φέρει σαν (πολύ μεγαλύτερους και πιο επικίνδυνους) αποστάτες τους Βαρουφάκη, Λαφαζάνη και Κωνσταντοπούλου (οι οποίοι, όπως φαίνεται, απλά δεν τό 'πιασαν).

υγ. Μόλις τώρα συνειδητοποίησα, διαβάζοντας την ...έγκυρη ιστοσελίδα "Κομμουνιστική Τάση του ΣΥΡΙΖΑ -εφημερίδα ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ", ότι εκείνοι θεωρούν "αποστάτες" τους 110 που ψήφισαν Ναι. Ας καγχάσω. Κανχ, κανχ, κανχ.