1981
2009
2015
Από το 1981 έως σήμερα,
οι άνθρωποι αυτοί στις πλατείες και τους δρόμους,
με σημαίες, φωτοβολίδες και συνθήματα,
είναι οι ίδιοι άνθρωποι.
Από το 1981 που ψήφισαν ΑΛΛΑΓΗ
μέχρι και σε μερικούς μήνες
που θα ξαναψηφίσουν ΑΛΛΑΓΗ,
είναι, πραγματικά, οι ίδιοι άνθρωποι.
Πολλοί μεγάλωσαν τα τελευταία 33 χρόνια,
έμειναν όμως, και τα παιδιά τους, ίδιοι.
Θυμάμαι το '81 τις πράσινες φωτοβολίδες, την λαοθάλασσα...
θυμάμαι που σκεπτόμουνα ότι οι σκηνές που έβλεπα
ταίριαζαν περισσότερο σε κάποια χώρα της Μέσης Ανατολής,
ή της Λατινικής Αμερικής...
αλλά ποτέ, το '81 δεν είχα δώσει φταίξιμο στους ανθρώπους.
Οι άνθρωποι δεν έφταιγαν, γιατί πίστεψαν λόγια.
Και μετά, όταν ο μεγάλος ταχυδακτυλουργός και λαοπλάνος,
αντί να φέρει σοσιαλισμό
έχτισε το πασοκικό κράτος
και έδωσε λεφτά
τα οποία επρόκειτο να χρεοκοπήσουν τα παιδιά της λαοθάλασσας...
άλλοι δεν θέλησαν να δουν, να πιστέψουν ότι το όνειρο είχε εξαϋλωθεί,
και άλλους δεν τους ενδιέφερε γιατί έτρωγαν με χρυσά κουτάλια
χτίζοντας τα καινούργια τζάκια.
Το 2009 ο κόσμος δεν ψήφισε Γιώργο Παπανδρέου.
Ψήφισε Ανδρέα Παπανδρέου εν προσώπω Γιωργάκη.
Κανείς δεν είχε πάρει χαμπάρι τι ήταν ο Γιωργάκης γιατί
άλλοι ήθελαν να επιστρέψουν στο όνειρο
και άλλοι να συνεχίσουνε να τρώνε.
Ο Κώστας βγήκε στο ντημπέητ και είπε την αλήθεια
ξέροντας ότι κανείς δεν θα τον πιστέψει.
Και κανείς δεν τον πίστεψε.
Η δύναμις του λογότυπου Παπανδρέου
ήταν αρκετή.
Το 2015 θα είναι μια χρονιά που θα θυμίσει 1981...
Ο Ανδρέας, ο Γιωργάκης, ο αλέξης,
είναι και οι τρεις το ίδιο άτομο:
η ενσάρκωση του ευχολογίου ενός λαού
του οποίου ο χαρακτήρας δεν ταιριάζει
στην δυτικοευρωπαϊκή τοποθέτηση
την οποία ποτέ δεν έπρεπε να είχε υιοθετήσει.
Όλοι θέλουν ΑΛΛΑΓΗ.
Κανείς όμως δεν σκέπτεται πως,
ο ίδιος λαός που ακολούθησε την πορεία
η οποία έκανε την ΑΛΛΑΓΗ απαραίτητη
είναι ο ίδιος λαός που θα συνεχίσει τα ίδια
μετά από την κάθε ΑΛΛΑΓΗ.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, εθνάρχης ή όχι,
έκανε ένα λάθος.
Είπε ότι η Ελλάδα ανήκει στην Ευρώπη.
Ο Ανδρέας είχε δίκιο να του απαντήσει ότι
προτιμά την Ελλάδα να ανήκει στους Έλληνες,
αλλά ούτε ο ίδιος ο Ανδρέας,
που το είχε χρησιμοποιήσει σαν έντεχνο φραστικό πυροτέχνημα,
ήξερε πόσο δίκιο είχε και γιατί.
Η φύση έχει την τάση να ισοζυγίζει τα πάντα.
Και η φυσική εξέλιξη θα βγάλει τον Ανδρέα αληθινό.
Η Ελλάδα θα ανήκει στους Έλληνες, με δραχμή, στην Μέση Ανατολή.
Λέω Μέση Ανατολή και όχι Βαλκάνια
γιατί τα Βαλκάνια μας την έχουνε στημένη από τον Βουλγαροκτόνο.
Οι Τούρκοι και οι Άραβες τουλάχιστον θα μας φερθούν καλά
για τα εύσημα της Ευρώπης.
Ο τσίπρας και το μπουλούκι που τον ακολουθεί
θα είναι ο καταλύτης σε αυτήν την επόμενη
ΑΛΛΑΓΗ.
οι άνθρωποι αυτοί στις πλατείες και τους δρόμους,
με σημαίες, φωτοβολίδες και συνθήματα,
είναι οι ίδιοι άνθρωποι.
Από το 1981 που ψήφισαν ΑΛΛΑΓΗ
μέχρι και σε μερικούς μήνες
που θα ξαναψηφίσουν ΑΛΛΑΓΗ,
είναι, πραγματικά, οι ίδιοι άνθρωποι.
Πολλοί μεγάλωσαν τα τελευταία 33 χρόνια,
έμειναν όμως, και τα παιδιά τους, ίδιοι.
Θυμάμαι το '81 τις πράσινες φωτοβολίδες, την λαοθάλασσα...
θυμάμαι που σκεπτόμουνα ότι οι σκηνές που έβλεπα
ταίριαζαν περισσότερο σε κάποια χώρα της Μέσης Ανατολής,
ή της Λατινικής Αμερικής...
αλλά ποτέ, το '81 δεν είχα δώσει φταίξιμο στους ανθρώπους.
Οι άνθρωποι δεν έφταιγαν, γιατί πίστεψαν λόγια.
Και μετά, όταν ο μεγάλος ταχυδακτυλουργός και λαοπλάνος,
αντί να φέρει σοσιαλισμό
έχτισε το πασοκικό κράτος
και έδωσε λεφτά
τα οποία επρόκειτο να χρεοκοπήσουν τα παιδιά της λαοθάλασσας...
άλλοι δεν θέλησαν να δουν, να πιστέψουν ότι το όνειρο είχε εξαϋλωθεί,
και άλλους δεν τους ενδιέφερε γιατί έτρωγαν με χρυσά κουτάλια
χτίζοντας τα καινούργια τζάκια.
Το 2009 ο κόσμος δεν ψήφισε Γιώργο Παπανδρέου.
Ψήφισε Ανδρέα Παπανδρέου εν προσώπω Γιωργάκη.
Κανείς δεν είχε πάρει χαμπάρι τι ήταν ο Γιωργάκης γιατί
άλλοι ήθελαν να επιστρέψουν στο όνειρο
και άλλοι να συνεχίσουνε να τρώνε.
Ο Κώστας βγήκε στο ντημπέητ και είπε την αλήθεια
ξέροντας ότι κανείς δεν θα τον πιστέψει.
Και κανείς δεν τον πίστεψε.
Η δύναμις του λογότυπου Παπανδρέου
ήταν αρκετή.
Το 2015 θα είναι μια χρονιά που θα θυμίσει 1981...
Ο Ανδρέας, ο Γιωργάκης, ο αλέξης,
είναι και οι τρεις το ίδιο άτομο:
η ενσάρκωση του ευχολογίου ενός λαού
του οποίου ο χαρακτήρας δεν ταιριάζει
στην δυτικοευρωπαϊκή τοποθέτηση
την οποία ποτέ δεν έπρεπε να είχε υιοθετήσει.
Όλοι θέλουν ΑΛΛΑΓΗ.
Κανείς όμως δεν σκέπτεται πως,
ο ίδιος λαός που ακολούθησε την πορεία
η οποία έκανε την ΑΛΛΑΓΗ απαραίτητη
είναι ο ίδιος λαός που θα συνεχίσει τα ίδια
μετά από την κάθε ΑΛΛΑΓΗ.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, εθνάρχης ή όχι,
έκανε ένα λάθος.
Είπε ότι η Ελλάδα ανήκει στην Ευρώπη.
Ο Ανδρέας είχε δίκιο να του απαντήσει ότι
προτιμά την Ελλάδα να ανήκει στους Έλληνες,
αλλά ούτε ο ίδιος ο Ανδρέας,
που το είχε χρησιμοποιήσει σαν έντεχνο φραστικό πυροτέχνημα,
ήξερε πόσο δίκιο είχε και γιατί.
Η φύση έχει την τάση να ισοζυγίζει τα πάντα.
Και η φυσική εξέλιξη θα βγάλει τον Ανδρέα αληθινό.
Η Ελλάδα θα ανήκει στους Έλληνες, με δραχμή, στην Μέση Ανατολή.
Λέω Μέση Ανατολή και όχι Βαλκάνια
γιατί τα Βαλκάνια μας την έχουνε στημένη από τον Βουλγαροκτόνο.
Οι Τούρκοι και οι Άραβες τουλάχιστον θα μας φερθούν καλά
για τα εύσημα της Ευρώπης.
Ο τσίπρας και το μπουλούκι που τον ακολουθεί
θα είναι ο καταλύτης σε αυτήν την επόμενη
ΑΛΛΑΓΗ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:
Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.
Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.
Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.