Κυριακή 1 Ιουνίου 2014

Memories








Το Πάσχα ξανα-ανακάλυψα μερικές χιλιάδες τυχαίες φωτογραφίες στο Φάληρο...

Θυμάμαι τα δύο αδέλφια, αλλά δεν θυμάμαι τα ονόματά τους. Είχανε ένα μπαρ στην Σκόπελο και οργανώνανε εκδρομές με καΐκι για τουρίστες σε μια παραλία στην Αλόνησο. Πήγα κι εγώ σαν φωτογράφος της Grecian Holidays από το Λονδίνο...

Το 1988, τα αδέλφια είχαν κέφι...













Το βράδυ γυρίσαμε στο μπαρ στην Σκόπελο...



Δεν είχε κόσμο και οι ιδιοκτήτες φύγανε. Το αφήσανε ανοικτό, και σκέφτηκα ότι θα έπρεπε να μπω πίσω από το μπαρ και να σερβίρω τον ένα Άγγλο πελάτη μέχρι να γυρίσουνε. Αν γυρίζανε. Εν τω μεταξύ έκανα και τον ντισκ τζόκεΰ με τις πιο καταπληκτικές επιλογές που έχετε ακούσει ποτέ στη Σκόπελο  δυο το πρωί.

Ας αρχίσουμε λίγο πιο πίσω... δώδεκα χρόνια πιο πίσω όταν η Ροζίτα με βοηθούσε να περάσω τα Αρχαία και τα Λατινικά μπας και τελειώσω το γυμνάσιο και ξεκουμπιστώ για την Αγγλία.




Η τελευταία φωτογραφία. Έκτη Γυμνασίου. Απρίλιος.


Ένας χρόνος αργότερα. Χάιντ Παρκ, 1977.


1978. Το Enterprise στο Stanstead.

Η Μπίλι Τζην Κινγκ χάνει από την Κρις Έβερτ Λλόυντ στο Γουίμπλεντον (1982)

Η πρώτη μου αγάπη: Arriflex 16 BL

Γυρίσματα στην Στοκχόλμη με την Σουηδική Τηλεόραση, Κανάλι 2.
Ο Μπέργκμαν δεν αισθάνθηκε υπό απειλή.




Μονταζ ταινίας 35 mm Παναβίζιον Τεχνικόλορ

Ετοιμάζοντας μια σκηνή σε στούντιο, με Arriflex IIC 35
Η Σέρλι ήταν από το Σικάγο. Ο Άιρα από την Νέα Υόρκη.
Ο Άιρα αργότερα εργάστηκε με την Μαντόνα στο Ψάχνοντας την Σούζαν,
και μετά με τον Εντ Νόρτον στο Αμερικανική Ιστορία Χ.

Έστησα και μια Χριστουγεννιάτικη κάρτα.

Το Mini μου! Και ένας από τους μαθητές μου φωτογραφίας σε φωτογραφική εκδρομή κοντά στο Bath.

Οι λευκοί βράχοι του Ντόβερ


Self portrait, 1983

η ΜΕΓΑΛΗ μου αγάπη. Panaflex Panavision





Ηθοποιοί και Ρολς Ρόυς για γυρίσματα



Αθήνα 1984

Σαντορίνη, 1985

Κέρκυρα, 1986

Σινά, 1987. Πίσω μου η Άκαμπα.
(70 χρόνια μετά από τον Λώρενς της Αραβίας αλλά μόνο 25 μετά τον Πήτερ Ο'Τουλ).

Φτέρη

Ο γιός του προηγούμενου Δημήτρη, κι εγώ.




Στον Θεολόγο, απέναντι από την Μαλαισίνα.
Κρεμόμουνα ο μισός έξω, με δύο μηχανές, μια 35 mm και μια Hasselblad
και έλεγα στον πιλότο που να πάει και που να στέκεται.
Μετά από κάθε στάση στο αέρα έπρεπε να κάνει μια βόλτα με ταχύτητα για να κρυώση η μηχανή.
Και μετά να επιστρεέψει εκεί που του ζήταγα να βρεθεί για την επόμενη φωτοραφία.



Ο εγγονός του πατέρα μου του Κώστα. 1990

Πάρος, Αύγουστος 2004

Πρωτοχρονιά 2005




Κολοράντο, 2005







Και οι δύο, θύματα των Ελλήνων Ιατρών.
Μπορεί να έχουν πεθάνει, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχουν φύγει.

















8 σχόλια:

  1. Ο Μπέργκμαν δεν αισθάνθηκε υπό απειλή.
    δεν παίζεσαι!!!
    ο εγγονός του πατέρα μου! σήμερα έχεις κέφια.
    καλό μήνα.
    όπως πάντα εξαιρετικές οι φωτογραφίες σου, αλλά οι λεζάντες σου το κάτι άλλο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σκέφτηκα πως ίσως προσπαθούσαν να τον προστατεύσουν όταν είδα ότι η λίστα περιεχομένων για τα εργαλεία του συνεργείου περιελάμβανε δύο καφάσια μπύρα.

      Λεζάντες γραμμένες από τον εγγονό του πατέρα του πατέρα μου! Όχι παίζουμε!

      Καλή Κυριακή και καλό μήνα Ρία!!

      Διαγραφή
  2. Στο Σινά με θέα την Άκαμπα, πόσα κιλά ήσουν; :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στο Σινά με θέα την Άκαμπα, πόσα κιλά ήσουν; :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα Δημήτρη

    χωρις το μουσι με το οποιο σε βλεπουμε σε ολες τις τελευταιες φωτογραφιες σου εισαι εντελως αγνωριστος....και τοσο μα τοσο νεος !!! (οχι οτι τωρα δεν εισαι ;-)...απλα τοτε ησουν...νεοτερος )
    Λατρευω να βλεπω παλιες φωτογραφιες.
    Θεωρω οτι ειναι απο τα πιο ωραια σου φωτογραφικα αφιερωματα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή σου μέρα Scarlett :-) Καλό μήνα!

      Το μούσι ειναι ένας ευφυής τρόπος να φαίνομαι μεγαλύτερος και σοφότερος όταν γράφω στο μπλογκ! Και η γκρίζα-άσπρη βαφή μεγαλοφυής ιδέα -αν και οι ριτίδες παίρνουν πολύ ώρα μέηκαπ κάθε πρωί... Ακόμα όμως δεν έχω βρει αρκετά αναπαυτικό μαξιλάρι για "κοιλιά" και ενοχλεί λίγο...

      Και να σκεφτείς ότι αυτές είναι 58 από τις χιλιάδες που έχω βρει... Υπομονή νά'χετε :-)

      Διαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.