Ας υποθέσουμε ότι έρχεται η σειρά μας να δείξουμε στον δάσκαλο, ή στην δασκάλα, όλη την εργασία που κάναμε χθες το βράδυ σπίτι μας όπως όλα τα άλλα καλά παιδιά. Το πρόβλημα είναι ότι χθες το βράδυ δεν κάναμε σχολική εργασία γιατί ψάχναμε πορνό στο ίντερνετ, σαν όλα τα καλά παιδιά.
Τι λέμε στον δάσκαλο (ή, την δασκάλα) που πλησιάζει το θρανίο μας με το κόκκινο στυλό;
Μπορούμε να πούμε:
1) Έκανα όλη την εργασία, μου πήρε μέχρι τα μεσάνυκτα και είχε γίνει πολύ καλή, αλλά καθώς πήγαινα να την βάλω στην τσάντα μου να την φέρω σήμερα στην τάξη, την άρπαξε το σκυλάκι μας με τα δόντια του και την έφαγε!
ή,
2) Έκανα όλη την εργασία, μου πήρε μέχρι τα μεσάνυκτα και είχε γίνει πολύ καλή, αλλά καθώς πήγαινα να την βάλω στην τσάντα μου να την φέρω σήμερα στην τάξη, υλοποιήθηκαν εξωγήινοι στο δωμάτιό μου, με μία εκτυφλωτική δέσμη φωτός, μου την πήραν και γύρισαν στο διαστημόπλοιό τους!
Επιλέγουμε την δικαιολογία που πιστεύουμε ότι θα χάψει ο δάσκαλος (ή, η δασκάλα).
Άρα, η δικαιολογία που θα επιλέξουμε, δεν αντικατοπτρίζει την νοημοσύνη μας, αλλά την γνώμη μας για την νοημοσύνη εκείνου στον οποίον θα την προσφέρουμε.
Αν επιλέξουμε την εκδοχή των εξωγήινων, σημαίνει ότι ο δάσκαλος (ή, η δασκάλα) έχει δώσει την εντύπωση ότι είναι ντιπ βλαξ.
Φαίνεται ότι η Ελληνική κοινωνία δίνει την εντύπωση ότι είναι ντιπ βλαμμένη, διότι οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι σήμερα επέλεξαν να πουν ότι δεν κακοποίησαν εκείνοι τον Ιλί Καρέλι, αλλά ότι ο Ιλί Καρέλι κακοποίησε τον εαυτό του.
http://www.tovima.gr/society/article/?aid=584665
Επίσης επέλεξαν να πουν ότι, όταν τον είδαν έτσι κακοποιημένο, αμέσως του προσέφεραν την ευκαιρία να ζητήσει ιατρική περίθαλψη, εκείνος την αρνήθηκε, και εκείνοι αναγκάστηκαν να σεβαστούν την επιθυμία του και δεν του την επέβαλαν.
Μα τελικά είναι δυνατόν να παίρνετε το εαυτό σας σοβαρά ως κοινωνία, όταν συμπολίτες σας πιστεύουν ότι μπορεί και να τα χάψετε αυτά;
Λένε επίσης ότι ο Καρέλι ζητούσε σκοινί να κρεμαστεί, αφού δολοφόνησε το γουρούνι που τον βασάνιζε. Τι να σας πω ρε παιδιά... κι' εγώ στην θέση του θα εκλιπαρούσα να με αφήσουν τα άλλα γουρούνια να κρεμαστώ παρά να με παραλάβουνε εκείνα...
Τι λέμε στον δάσκαλο (ή, την δασκάλα) που πλησιάζει το θρανίο μας με το κόκκινο στυλό;
Μπορούμε να πούμε:
1) Έκανα όλη την εργασία, μου πήρε μέχρι τα μεσάνυκτα και είχε γίνει πολύ καλή, αλλά καθώς πήγαινα να την βάλω στην τσάντα μου να την φέρω σήμερα στην τάξη, την άρπαξε το σκυλάκι μας με τα δόντια του και την έφαγε!
ή,
2) Έκανα όλη την εργασία, μου πήρε μέχρι τα μεσάνυκτα και είχε γίνει πολύ καλή, αλλά καθώς πήγαινα να την βάλω στην τσάντα μου να την φέρω σήμερα στην τάξη, υλοποιήθηκαν εξωγήινοι στο δωμάτιό μου, με μία εκτυφλωτική δέσμη φωτός, μου την πήραν και γύρισαν στο διαστημόπλοιό τους!
Επιλέγουμε την δικαιολογία που πιστεύουμε ότι θα χάψει ο δάσκαλος (ή, η δασκάλα).
Άρα, η δικαιολογία που θα επιλέξουμε, δεν αντικατοπτρίζει την νοημοσύνη μας, αλλά την γνώμη μας για την νοημοσύνη εκείνου στον οποίον θα την προσφέρουμε.
Αν επιλέξουμε την εκδοχή των εξωγήινων, σημαίνει ότι ο δάσκαλος (ή, η δασκάλα) έχει δώσει την εντύπωση ότι είναι ντιπ βλαξ.
Φαίνεται ότι η Ελληνική κοινωνία δίνει την εντύπωση ότι είναι ντιπ βλαμμένη, διότι οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι σήμερα επέλεξαν να πουν ότι δεν κακοποίησαν εκείνοι τον Ιλί Καρέλι, αλλά ότι ο Ιλί Καρέλι κακοποίησε τον εαυτό του.
http://www.tovima.gr/society/article/?aid=584665
Επίσης επέλεξαν να πουν ότι, όταν τον είδαν έτσι κακοποιημένο, αμέσως του προσέφεραν την ευκαιρία να ζητήσει ιατρική περίθαλψη, εκείνος την αρνήθηκε, και εκείνοι αναγκάστηκαν να σεβαστούν την επιθυμία του και δεν του την επέβαλαν.
Μα τελικά είναι δυνατόν να παίρνετε το εαυτό σας σοβαρά ως κοινωνία, όταν συμπολίτες σας πιστεύουν ότι μπορεί και να τα χάψετε αυτά;
Λένε επίσης ότι ο Καρέλι ζητούσε σκοινί να κρεμαστεί, αφού δολοφόνησε το γουρούνι που τον βασάνιζε. Τι να σας πω ρε παιδιά... κι' εγώ στην θέση του θα εκλιπαρούσα να με αφήσουν τα άλλα γουρούνια να κρεμαστώ παρά να με παραλάβουνε εκείνα...
Το (παρα)κράτος της (ακρο)δεξιάς παραμένει ίδιο ανά τις δεκαετίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓκούκλισε "ζαρντινιέρα" ή "φοιτητης με τα πρασινα παπουτσια" και θα καταλάβεις.
Προτείνω και "αστυνομικό τμημα Ομονοίας" αν θέλεις να σιχαθείς εντελώς τη γενέτειρα σου.
Τα διάβασα.
ΔιαγραφήEmily... αν δεν την είχα σιχαθεί δεν θα είχα φύγει όταν ήμουν 17... Τριάντα οχτώ χρόνια κάθε μέρα ελπίζω ότι αυτή θα είναι η μέρα που θα μου αποδείξει ότι είχα άδικο. Αλλά η ημέρα δεν έρχεται...
Ξέρεις τι είναι αυτό που με βασανίζει; το ότι έχω οικογένεια... ότι έχω φίλους στην Ελλάδα... ότι ξέρω ότι υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι πραγματικοί και αξιόλογοι εκεί... και αυτή η γνώση είναι σαν μαχαίρι κάθε πρωί και κάθε βράδυ όποτε της λέω πως ακόμα δεν μου απέδειξε ότι κάνω λάθος που μου προκαλεί αηδία... Κάθε φορά που ακούω άλλον ένα γλοιώδη διανοούμενο να παριστάνει ότι δεν ξέρει τι είναι και που ζει, και τι βοηθά να διαιωνιστεί, με την ύπαρξή του και μόνο... την σιχαίνομαι και πιο πολύ.