Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013

Καραβάνα










Κοντά στο Καστελ Ντελ Ρίο, τριάντα-σαράντα χιλιόμετρα νότια-νοτιοανατολικά της Μπολόνιας, εδώ στην Εμίλια Ρομάνια της Ιταλίας, έγιναν σκληρές μάχες το 1944-1945 μεταξύ των Αμερικανών και των Ές-Ές και της Βέρμαχτ, και των Ιταλών ανταρτών... Λίγοι μάλιστα γνωρίζουν ότι από τον Σεπτέμβριο του 1943 όταν έπεσε ο Μουσολίνι και μετά, η Ιταλία, ιδίως η βόρειος Ιταλία, πέρασε Γερμανική κατοχή και ακρότητες που συναγωνίζονται τις εμπειρίες της Ελλάδας και ίσως σε καναδυό περιστατικά να την ξεπερνούν...

Πριν δυό χρόνια, ένας Ιταλός χωριανός που περπατούσε στους λόφους κοντά στο Καστέλ Ντελ Ρίο βρήκε μια παλιά στρατιωτική καραβάνα...

Μπροστά, ήταν σκαλισμένο με υπέροχη λεπτομέρεια το προφίλ ενός Αμερικανού Ινδιάνου. Στα πλάγια ήταν σκαλισμένα με τον ίδιο βαθμό λεπτομέρειας ο αύξων αριθμός μητρώου του στρατιώτη, το όνομα, το αρχικό του μεσαίου ονόματος, και το επώνυμο του στρατιώτη, όπως και η πόλη και πολιτεία καταγωγής του: Φιλαδέλφεια, Πενσυλβανία.
 
Ο άνθρωπος που το βρήκε του έδωσε μεγάλη συναισθηματική αξία... και επί δύο χρόνια προσπάθησε μέσω Αμερικανικών οργανισμών της περιοχής της Μπολόνιας να βρει τον στρατιώτη ή την οικογένειά του για να επιστρέψει την καραβάνα που είχε χάσει ο στρατιώτης από την Φιλαδέλφεια. Ήθελε να εξαντλήσει όλες τις πιθανότητες έρευνας πριν αποφασίσει να την κρατήσει ο ίδιος.

Στο τέλος έφερε την καραβάνα σε εμένα σαν τελευταία ευκαιρία να εξιχνιαστεί το μυστήριο και να βρεθεί ο στρατιώτης, ή, η οικογένεια.

Αφού την φωτογράφισα με λεπτομέρεια, και στα σημεία που ήταν χαραγμένα τα στοιχεία του στρατιώτη, οπλισμένος με τον αριθμό του στρατιώτη, το ονοματεπώνυμό του και την πόλη του, ξεκίνησα μέσω του ίντερνετ  να κάνω αυτό που βασικά είναι το επάγγελμά μου: την ανεύρεση και ανάλυση βάσεων στοιχείων δεδομένων. Από βάσεις στοιχείων του Πενταγώνου, των υπηρεσιών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, και των τοπικών δήμων και αρχείων. Που είναι φυσικά όλα ελεύθερα στο ίντερνετ.

Τα δύο πρώτα νούμερα του αριθμού έδειξαν ότι είχε επιστρατευτεί από την πολιτική ζωή, και ότι η επιστράτευση έγινε στην Πενσυλβανία. Λίγο αργότερα είχα βρει το ψηφιοποιημένο δελτίο επιστράτευσής του.

Ο στρατιώτης αυτός είχε γεννηθεί το 1909 και είχε επιστρατευτεί στην Φιλαδέλφεια στις 22 Οκτωβρίου του 1942 όταν ήταν 33 χρονών. Στη πολιτική ζωή ανήκε στο επάγγελμα των "Χρυσοχόων, ωρολογοποιών, κοσμηματοπωλών, και τεχνιτών ασημιού", πράγματα που συνηγορούσαν με τον τρόπο τον οποίον είχε σκαλίσει στην καραβάνα του το κεφάλι του Αμερικανού Ινδιάνου και τα στοιχεία του... και τον τόπο καταγωγής του.

Δεν υπήρχαν πληροφορίες για τους γονείς του, ή για την τύχη του. Πουθενά δεν μπόρεσα να βρω ημερομηνία θανάτου του, ή μετέπειτα τόπο διαμονής. Όμως το στρατολογικό του δελτίο τον έφερε ως παντρεμένο αλλά χωρίς παιδιά το 1942 και σε απόσταση από την σύζυγο του.

Τελικά, βρήκα το όνομα της συζύγου του. Γεννήθηκε και εκείνη το 1909... ίσως να αγαπήθηκαν στα πρώτα χρόνια του γυμνασίου μα ούτε ο ένας ούτε η άλλη τελείωσαν το γυμνάσιο. Η γυναίκα του πέθανε το 1989, ογδόντα ετών, και τα πολιτικά μητρώα φέρουν ότι κάποια στιγμή μετά τον πόλεμο ο στρατιώτης και η γυναίκα του, ή τουλάχιστον η γυναίκα του με την οποία δεν είχε διαζευχτεί, έφερε στο κόσμο ένα αγοράκι. Το αγοράκι παντρεύτηκε αργότερα και είχε δύο κόρες, που επισήμως φέρονται ως οι δύο εγγονές του στρατιώτη που έχασε την καραβάνα του στο Καστέλ Ντελ Ρίο.

Ο γιός της συζύγου του στρατιώτη, η γυναίκα του και οι δύο κόρες του ζουν ακόμα.

Βρήκα τρόπο να επικοινωνήσω με email με μία από τις γυναίκες αυτές, αλλά δεν ξέρω αν πρόκειται για την σύζυγο του γιού, ή για μία από τις δύο κόρες της. Έστειλα email χτες και περιμένω να δω αν θα λάβω απάντηση... αν ποτέ λάβω απάντηση.

Μέσω των στοιχείων για την σύζυγο του στρατιώτη και την σύζυγο του γιού της συζύγου του στρατιώτη, βρήκα οικογενειακά δέντρα που αναφέρουν είκοσι πέντε ανθρώπους, πέντε γενεών μέχρι τα μέσα του δεκάτου ενάτου αιώνα. Αν όμως το 1942 ο στρατιώτης ήταν σε απόσταση από την σύζυγό του, όπως αναφέρει η στρατολογία, δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι ο γιός που αναφέρεται ως γιός της συζύγου του, γεννημένος μετά τον πόλεμο, είναι απαραίτητα και βιολογικά γιός του στρατιώτη.

Δεν μπορούμε να ξέρουμε ποιός ήταν αυτός ο άνθρωπος και τι αισθάνονται γι αυτόν οι φερόμενοι ως απόγονοι του που ζουν ακόμα σήμερα...

Ο στρατιώτης αυτός, ο Charles, που παντρεύτηκε την Editha το 1934 (25 χρονών και οι δύο) στην Φιλαδέλφεια και στρατεύτηκε το 1942, και πολέμησε στο Καστελ Ντελ Ρίο της Βόρειας Ιταλίας, και έχασε την καραβάνα του, ίσως  σε κάποια μάχη, αναφέρεται μόνο δύο φορές στην ιστορία, για τον γάμο του και την στράτευσή του...

Ίσως τα κόκαλα του να βρίσκονται κοντά εκεί που βρέθηκε η καραβάνα του. Στους νεκρούς του Αμερικανικού στρατού για εκείνη την περιοχή φέρεται ένας μόνο με το ίδιο επώνυμο, αλλά διαφορετικό όνομα... Ίσως να είναι αυτός και να πρόκειται για λάθος στο όνομα πριν το επώνυμο στις εγγραφές των πεσόντων... Ίσως να επέζησε τον πόλεμο, να γύρισε στον τόπο του, να ξανάσμιξε με την γυναίκα του, και μαζί να έκαναν οικογένεια που ζει ακόμα... ίσως όχι...

Κανείς, εκτός ίσως από την άμεση οικογένειά του, δεν έχει πια στοιχεία για το από που και από ποιούς κατάγετε, τι του συνέβη... τι απέγινε, και πότε και πως πέθανε...ποιός ήταν.

Ξέρουμε μόνο ότι έχασε την καραβάνα του στην Βόρειο Ιταλία. Και ότι ήταν επιδέξιος στο να δουλεύει μέταλλο...













Rosebud.











12 σχόλια:

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εξαιρετική υπόθεση!

      Ερώτηση:

      Αν οι δύο κόρες του υποτιθέμενου γιού του στρατιώτη φέρονται επίσημα ως εγγονές του στρατιώτη, τότε γιατί ο γιος είναι "υποτιθέμενος";

      Μάλλον είναι φυσικός γιός (ή θετός οπότε το ίδιο κάνει) και αυτό μας λέει ότι μάλλον ο στρατιώτης επέστρεψε στις ΗΠΑ ζωντανός (αλλά χωρίς την καραβάνα του).

      Διαγραφή
    2. Πράγματι, η όλη υπόθεση, και η αναζήτηση, είναι υπέροχη στα συναισθήματα που προκαλεί...

      Δεν είπα πουθενά ότι ο γιός είναι "υποθετικός"... Ίσως να μην διατύπωσα σωστά ότι και ο γιός και οι κόρες του γιού φέρονται επισήμως, από την ίδια την οικογένεια της συζύγου του, ως απόγονοι του στρατιώτη. Απλά, αυτό που λένε στην στρατολογία ήταν ότι ήταν separated από την σύζυγό του και χωρίς παιδιά το 1942. Μετά δεν υπάρχει κανένα ίχνος του πουθενά. Υπάρχει όμως το γενεαλογικό δέντρο που ανέφερα. Το δέντρο αυτό όμως είναι βάση της μη ύπαρξης διαζυγίου. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν η σύζυγός του έκανε τον γιό όταν γύρισε από τον πόλεμο. Ξέρουμε μόνο ότι δεν ξαναπαντρεύτηκε η σύζυγος.

      Τουλάχιστον δεν φέρεται πουθενά ούτε σαν ΚΙΑ (αποθανών σε μάχη) ούτε ΜΙΑ (αγνοούμενος), ούτε αιχμάλωτος. Θα ήθελα να πιστεύω ότι γύρισε, ξανασμίξανε, και κάνανε οικογένεια. Θα ήθελα να πιστεύω ότι σήμερα είναι ζωντανός, 103 χρονών... αλλά απλά δεν ξέρουμε τίποτα, και οι πηγές (για την ώρα) έχουν στερέψει... Ψάχνω ακόμα.

      Διαγραφή
  2. Συγνώμη που θα σου "χαλάσω" την ανάρτηση αλλά αυτό πρέπει να διαδοθεί:


    The White House on Death Star Petition

    ή στα Ελληνικά


    Να γιατί αγαπάμε τις ΗΠΑ.

    God Bless America !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Απίθανο! Γι αυτό αγαπώ την χώρα μου και αισθάνομαι περήφανος να ταξιδεύω με το διαβατήριό της!!! Γιατί ο Εκτελεστικός κλάδος της κυβέρνησής μου διατηρεί μια ιστοσελίδα που αφ' ενός λειτουργεί, και αφ' εταίρου μπορούν όλοι να υποβάλουν μια απαίτηση αν μαζέψουν αρκετές υπογραφές! Και να λάβουν απάντηση! Η οποία περιέχει σκεπτικό! Κι αν ακόμα πρόκειται για την κατασκευή του Άστρου του Θανάτου! Δεν χρειάστηκαν υπογραφές βέβαια για να διοικηθούμε από τον Νταρθ Βέηντερ. Αυτός κυβέρνησε ήδη, από τις 21 Ιανουαρίου 2001 ως τις 21 Ιανουαρίου 2009 -αν και ήταν ένα ξύλινο παιδάκι που η μύτη του μεγάλωνε κάθε φορά που άνοιγε το στόμα του να πει κάτι...

      Διαγραφή
    2. Although an American citizen...you miss the point!

      And the point is NOT ONLY the great deal of sincere respect on behalf of the House, towards the 35,000 citizens' petition BUT ALSO the great sense of humor!!

      May the Force be with you, thinks!

      Διαγραφή
    3. Oh! you think he was kidding about not having a policy of blowing up planets and solar systems?! Oh... shucks!

      Διαγραφή
  3. εκπληκτικό!
    και βρήκες όλα αυτά τα στοιχεία μέσω ίντερνετ; μπράβο δημήτρη!

    ελπίζω να μάθουμε νεώτερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρία μου δεν είναι εύκολη τέτοια έρευνα αλλά οι βάσεις στοιχείων είναι η δουλειά μου αφ' ενός, και αφ' εταίρου τα πάντα στις ΗΠΑ είναι ανοιχτά στην δημόσια σφαίρα. Αν ξέρεις πως να ψάξεις βρίσκεις αρκετά πράγματα. Ακόμα ψάχνω τώρα, πιο βαθειά και λεπτομερώς, προσπαθώντας να βρω κάποιο στοιχείο για την τύχη του στρατιώτη μετά την Βόρειο Ιταλία... Είναι πραγματικά μια ιστορία που με συγκινεί... και κάθε καινούργια ανακάλυψη που συμπληρώνει την εικόνα ενθουσιάζει και περισσότερο... όλα από μια παλιά καραβάνα...

      Καλό σου βράδυ, και καλή χρονιά και πάλι!

      Διαγραφή
  4. Είναι απίστευτη η ανακάλυψη της καραβάνας, μετά απο τόσα χρόνια. Αντίστοιχα θαυμαστή είναι η δική σου έρευνα να βρείς τους απογόνους του θανόντος Αμερικανού για να τους παραδώσεις το πολύτιμο πλέον κειμήλιο. Μπράβο σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Μαρίνα!

      Πραγματικά, εδώ για εκείνους που την βρήκαν ήταν κάτι το πολύ συναισθηματικό, και υπήρχε μεγάλη θέληση να βρεθεί η οικογένεια, και να επιστραφεί... Και ήταν μεγάλη χαρά για μένα να βρω όλα αυτά τα στοιχεία. Ο άνθρωπος αυτός όμως αναφέρεται μόνο για τον γάμο του και την κατάταξη του στον στρατό. Δεν υπάρχει οποιοδήποτε άλλο ίχνος, ούτε καν θανάτου -όλα τα άλλα στοιχεία είναι έσω της συζύγου του από την δική της οικογένεια. Μέρες αργότερα δεν έχω απάντηση στο email που έστειλα σε μιά από τις απογόνους, που είναι μέσω γάμου και όχι μέσω αίματος, οπότε δεν ξέρω καν αν το email ελήφθη και αν ενδιαφέρονται αυτοί οι άνθρωποι. Θα μπορούσα να αρχίσω να τηλεφωνάω από τον τηλεφωνικό κατάλογο, αλλά ίσως είναι λίγο υπερβολικό... Θα δούμε. Πάντως την καραβάνα αν δεν την ζητήσει κανείς θα την κρατήσουμε εδώ...

      Διαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.