Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012

Γνώμη










Υπάρχουν άνθρωποι με την βιολογική ανάγκη να έχουν δίκιο,
Υπάρχουν άνθρωποι με την βιολογική κατάσταση να πιστεύουν ότι έχουν πάντα δίκιο,
Εγώ πάλι έχω την βιολογική ατέλεια, όταν ακούω μπούρδες να λέω "Όπα! άκουσα μπούρδα!"
Ο καθένας με το κουσούρι του.

Θα μου πείτε τώρα, τι είναι μπούρδα;
Δεν ξέρω.
Αν νόμιζα ότι ήξερα θα πίστευα ότι έχω δίκιο...
Άρα καταλήγω ότι μπούρδα πρέπει να είναι οποιαδήποτε γνώμη παρουσιάζεται σαν ατόφια αλλά διαλέγει να αποσιωπά ή να αδιαφορεί για μέρη του θέματος το οποίο αντιπροσωπεύει.
Θα μπορούσε να πει κανείς, ότι την αξιολόγηση απόψεων δεν την κάνω βάση των επιχειρημάτων που χρησιμοποιούν οι υποστηρικτές της, αλλά, από το πόσα στοιχεία αποσιωπούν ή θεωρούν αδιάφορα.

Υπάρχουν άνθρωποι με την βιολογική ανάγκη να έχουν ακολούθους,
Υπάρχουν άνθρωποι με την βιολογική κατάσταση να πιστεύουν τους ακολούθους τους,
Εγώ πάλι έχω την βιολογική ατέλεια να πιστεύω ότι όλοι είναι ίσοι και δεν υπάρχουν ακόλουθοι.

Θα μου πείτε τώρα, τι είναι ακόλουθος;
Υποθέτω ότι ακόλουθος είναι όποιος έχει την βιολογική ατέλεια να μην μπορεί να πει: "όπα! άκουσα μπούρδα!"

Πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα μπορέσω ποτέ να γίνω καλός ακόλουθος.

Και ο δυστυχής, θα καθόμουνα στην γωνία να αναρωτιέμαι ποιός είμαι, αν έπασχα από την βιολογική κατάσταση να πιστεύω ότι μπορούμε ποτέ να ξέρουμε πραγματικά ποιοί είμαστε.

Είμαστε, ο καθένας, τρία πρόσωπα: Αυτοί που πιστεύουμε ότι είμαστε, αυτοί που πιστεύουν οι άλλοι ότι είμαστε, και αυτοί που πραγματικά είμαστε.

Το μόνο που δεν είναι προσιτό, σε κανέναν, είναι το ποιός πραγματικά είναι, γιατί η οποιαδήποτε οπτική γωνία βρίσκεται σε σημείο εξ' ορισμού υποκειμενικό, και τα διαθέσιμα στοιχεία δεν είναι ποτέ η πλήρης πραγματικότητα. Όσες περισσότερες γνώμες, τόσο πιο καλά.

Σε αυτό το μπλογκ, και σε σχόλιά μου εδώ και αλλού, πάντοτε έχω εναντιωθεί σε απόψεις που είναι σαφώς ελλιπείς αλλά παρουσιάζονται ως ατόφιες -ή οι ελλείψεις σαν άσχετες. Και ο τρόπος με τον οποίον έχω εναντιωθεί είναι να παραθέσω τα σημεία που λείπουν από τις θέσεις που ακούω. Αυτό που επαναλαμβάνω είναι: "Ορίστε: κοιτάξτε την μεγαλύτερη εικόνα με περισσότερα στοιχεία τα οποία δεν μπορούμε να αποσιωπήσουμε, ή να αγνοήσουμε".

Όσον αφορά την υποκειμενικότητα, προσπαθήσατε ποτέ να πείσετε έναν Γερμανό την δεκαετία του '30 ότι οι Εβραίοι δεν είναι διαφορετικοί βιολογικά από αυτόν; Να πείσετε έναν τυπικό λευκό της Αλαμπάμα ότι οι μαύροι δεν είναι υποδεέστεροι; Έναν Έλληνα ότι οι θέσεις του ταυτίζονται μονόπλευρα με αυτές του Αραβικού κόσμου; έναν Συριζαίο ότι το μεγάλο κεφάλαιο δεν προσπαθεί με σχέδιο να εξουδετερώσει τις μεσαίες τάξεις; έναν Χριστιανό ότι η ερμηνεία του Ιησού εκτός Ιουδαϊσμού βασίστηκε στον Σαούλ/Παύλο; Έναν κομουνιστή ότι η παρουσίαση του Μαρξ από τον Λένιν ήταν διαστρεβλωμένη; Έναν καπιταλιστή ότι ο καπιταλισμός καταπιέζει τους αδύναμους;

Όταν κάποιος πει ότι οι Έλληνες μπορεί να μην τα φάγανε μαζί, αλλά εκείνοι που δεν τρώγανε δεν έκαναν τίποτα να σταματήσουν εκείνους που τρώγανε, αυτός που το λέει μπορεί να μην είναι ανθέλληνας, αλλά είναι σίγουρα εκνευριστικός...

Τι κάνει κανείς με έναν εκνευριστικό; Μα, φυσικά, εστιάζει σε μέρος των γραπτών η του λόγου του και αγνοεί άλλα μέρη των γραπτών ή του λόγου όπου δίνεται απάντηση, έτσι διαστρεβλώνοντας το κείμενο, ή τον λόγο (ένας από τους ορισμούς της σοφιστείας)

Η θέση του μπλογκ αυτού προσπαθεί να είναι η συνολική οπτική όλων των διαθέσιμων στοιχείων για κάθε θέμα. Η θέση αυτή μερικές φορές παρουσιάζεται δεικτικά. Πολλές φορές παρουσιάζεται μόνο με τα στοιχεία που αποσιωπούνται στις θέσεις άλλων. Όμως, το πιο εκνευριστικό πρόσωπο αυτού του μπλογκ είναι ότι προσπαθεί να αποδυναμώνει οποιαδήποτε μονοδιάστατη θέση αντί να θεμελιώνει οποιοδήποτε συγκεκριμένη θέση.

...και αυτό δεν γινεται επειδή δεν έχω συγκεκριμένη θέση σε θέματα. Έχω. Αλλά θεωρώ ποιό ενδιαφέρον να προτεινω ότι καμία θέση δεν είναι απόλυτα σωστή, και ότι η πρόοδος έρχεται μόνο όταν το καταλάβουμε αυτό -γνώμη μου βέβαια... οπότε...

Το μόνο που έχει πραγματικά ποτέ υποστηρίξει αυτό το μπλογκ είναι το "γηράσκω αεί διδασκόμενος" και το "μηδενί δίκην δικάσεις πριν αμφί μύθον ακούσεις". 

Ουδείς μύθος είναι άνευ σημασίας -ή βάρους, άρα, αν αφού εισαχθούν περισσότεροι μύθοι στο σκεπτικό δεν έχει αλλάξει ουδόλως το συμπέρασμα, τότε, κάτι στο ζύγι δεν πάει καλά -έτσι υποθέτω τουλάχιστον.













4 σχόλια:

  1. Αγαπητέ,

    Πολύ ενδιαφέρουσα η σκέψη σας και κατά βάση συμφωνώ, αλλά να παρθέσω 2 σημειάκια , ε?

    Καταρχάς καθώς η πραγματικότητά μου καθορίζεται από όσα εγώ πιστεύω, αν πιστεύω πως είμαι κάπως τότε αυτή είναι για μένα η πραγματική μου εικόνα. Για τους άλλους σίγουρα η εικόνα αυτή διαφέρει μα μια τρίτη εικόνα δε νομίζω ότι μπορούμε να καθορίσουμε καθώς η πραγματικότητα δεν υφίσταται παρά μόνο για πράγματα που μπορούν να οριστούν με σαφήνεια. Και ο άνθρωπος δεν μπορεί. Αρα το "αυτόε που είμαι στην πραγματικότητα" είναι για μένα λίγο αντιφατικό.

    Κατά δεύτερον η μπούρδα μπορεί όντως να είναι μπούρδα (πάντα υποκειμενικά) αλλά μπορεί και να είναι μια άλλη οπτική. Μια πιο προχωρημένη ας πούμε:-) Σπανίως είναι, θα συμφωνήσω, αλλά ας μην το αποκλείσουμε. Όπως ας μην αποκλείσουμε και το γεγονός ότι μπούρδες λέγονται καθημερινώς πολλές και αν δε τολμήσουμε να τις κατανομάσουμε από φόβο μήπως θεωρηθούμε υποκειμενικοί, τότε ίσως καταλήξουμε άβουλοι.

    Αυτά σέφτηκα διαβαζοντας τη γνώμη σας και είπα να τα μοιραστούμε :-)

    Καλό σας βραδάκι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα εΜ, Χρόνια Πολλά, κι ευχαριστώ! Όπως λέω πάντα, στα σχόλια είναι το ζουμί!

      Η τρίτη εικόνα, της "πραγματικότητας", υπάρχει μόνο θεωρητικά...
      -σαν τον ήχο ενός δέντρου που πέφτει στο δάσος όταν δεν είναι κανείς εκεί να το ακούσει
      -ή αν γύρω του υπάρχουν μόνο κουφοί!
      Το σύμπαν δεν μπορεί να οριστεί με σαφήνεια. Μπορούμε όμως να θεωρήσουμε ότι η πληρότητά του (πραγματικότητα) υπάρχει κι ας ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να την αναλύσουμε πλήρως.

      Η ωραιότερη μπούρδα, βέβαια, είναι εκείνη που είναι μια πιο προχωρημένη, άρα ακατανόητη, οπτική!

      Η λέξη μπούρδα δυστυχώς δεν υπάρχει στα λεξικά, αλλά, εφ' όσον ο ορισμός που έδωσα δεν είναι απαραίτητα σωστός, ή ο μόνος, θα πρότεινα ότι ίσως μπούρδα να σημαίνει και "Absurd" (κάτι σαν "άτοπο") -και αν το μεταφράσουμε σαν absurd, τότε άνετα θα πω πρώτος ότι όλη η ανάρτηση είναι μπούρδα, γιατί όλα όσα έγραψα είναι υποκειμενικά, και, σε σημεία, είναι καθαρά άτοπα :-)

      Η έννοια που βγαίνει από το σχόλιό σας, για μένα, είναι ωραιότερη (κοντύτερα στην πραγματικότητα) από αυτήν που χωρίς περεταίρω σκέψη βγάζει η ανάρτηση από μόνη της :-)

      Η μοιρασιά ευπρόσδεκτη και θαυμάσια συμπληρωματική των δικών μου σκέψεων! Καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  2. Η αναγνώριση της μπούρδας είναι αντικειμενική μέσα στην υποκειμενικότητά της. Η ασυμφωνία είναι ωραία και θεμιτή για να προάγεται ο διάλογος και να βγαίνουν αλήθειες. Αλήθειες που αφορούν το συζητούμενο θέμα αλλά και τα χαρακτηριστικά των συζητόντων. Και η ύπαρξη των μπλογκ μας και οι ανταλλαγές αποψεων σ'αυτό εξυπηρετούν. Και στην εκτόνωσή μας φυσικά.
    Καλά Χριστούγεννα, Thinks!
    Mε υγεία και χαρά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρόνια Πολλά! Καλά Χριστούγεννα Χρωματιστή!
      Με υγεία, χαρά, και αγάπη!

      Τι καλύτερη εκτόνωση από την τριβή δύο ή περισσοτέρων υποκειμενικοτήτων σε κάτι που να καταλήγει σε μια αντικειμενική μπούρδα! Βέβαια υπάρχει και η περίπτωση ατυχήματος, όταν κάποια υποκειμενικότητα δέχεται την ισότητα άλλων υποκειμενικοτήτων και τότε γκρεμίζονται τα είδωλα και σβήνει το πυρ από τα κλαδάκια των φλεγόμενων θάμνων!

      Κι έτσι, καθώς αναβοσβήνουν τα λαμπάκια στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο σου εύχομαι ότι επιθυμείς!

      Διαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.