Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Παιδιά













Η Ελλάδα δεν ήταν πάντα αυτό που είναι σήμερα.

Σαν σήμερα, πριν 72 χρόνια, ήταν ενωμένη. 















7 σχόλια:

  1. Καλημέρα Δημήτρη,

    Η Ελλάδα ουδέποτε ήταν ενωμένη και οι Έλληνες ουδέποτε αδελφωμένοι.
    Δυστυχώς η ενότητα απέναντι σε έναν πόλεμο όπως εκείνος δεν αποτελεί από μόνης της δείγμα ομόνοιας ενός λαού. Φυσική αντίδραση είναι, σαν να πέφτεις πάνω σε μελίσσι και να προσπαθείς να προστατευτείς από τα τσιμπήματα.
    Το αντίθετο το αποδείξαμε 4-5 χρόνια αργότερα.
    Με τους εξωτερικούς εχθρούς καλά τα πάμε, μεταξύ μας τρωγόμαστε άσχημα.

    Παρόλα αυτά, να έχουμε μια όμορφη Κυριακή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή σου μέρα Τζων Μπόη! Φυσικά και έχεις απόλυτο δίκιο... Αυτό που εννοώ με την ανάρτηση είναι ότι έστω και για λίγες μέρες ή μήνες και έστω και για συγκεκριμένες συνθήκες να ενωθήκαμε, έστω και για ένα μόνο σκοπό... αποδείξαμε ότι ήταν δυνατόν να γίνει... και το ότι δεν ξανάγινε πριν ή μετά μιλάει πιο λυπημένα σ' αυτό το γεγονός: ότι δεν είμαστε φάρα που να μπορεί να ενωθεί θετικά αντί συνέχεια να διχάζεται -με μόνο σκοπό να λέει ο ένας στον άλλον ότι εκείνος τα ξέρει σωστά και ο άλλος λάθος, ότι εκείνος έχει δίκιο κι ο άλλος άδικο...

      Καλή Κυριακή! Εδώ βρέχει, αλλά έχουμε το τριήμερο φεστιβάλ μας φολκ μουσικής, και έχουμε κόσμο και από την Ιρλανδία με τα όργανά τους :-)

      Διαγραφή
  2. Τέλεια!
    Λατρεύω την κέλτικη μουσική.
    Κρίμα που δεν μπορώ να είμαι εκεί να χορέψω river dance, βλέπεις σε λίγο παρελαύνω στο Σύνταγμα με τους νεόπτωχους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι ο 13ος χρόνος!
      Είχα βάλει φωτογραφίες εδώ:
      http://dimitristhinks.blogspot.it/2010/10/blog-post_29.html

      Ένα υπέροχο τριήμερο πάντα... φέρνουμε καμιά εικοσαριά φίλους επαγγεματίες μουσικούς από την Ιρλανδία, και συνολικά έρχονται καμιά διακοσοπενηνταριά επισκέπτες σε ένα χωριό 150-200 κατοίκων :-)

      Υπέροχη μουσική... μαθήματα, επιδείξεις, χοροί... παραδοσιακά όργανα...

      Ελάτε καμιά χρονιά :-)

      Πάω τώρα στην ERT μπας και σε δω στην παρέλαση :-(

      Διαγραφή
  3. Πεθαινει καποιος και πηγαινει στην κολαση. Ο υπευθυνος βελβεζουλης του δειχνει τα κατατοπια. Παντου υπαρχουν καζανια με σκεπασμα, κλειδαριες και φύλακες απ' εξω. Μονο δυο καζανια ειναι εντελως ανοιχτα και αφυλαχτα. Ο βελβεζουλης εξηγει στον νεοφερμενο:

    "Εχουμε ενα καζανι για τον καθε λαό. Ολοι προσπαθουν να πηδηξουν εξω απο το καζανι και το κανουν με διαφορους τροπους. Οι ιταλοι π.χ. προσπαθουν να δωροδοκησουν τους φρουρους. Οι κινεζοι σκαρφαλωνουν ο ενας στην πλατη του άλλου για να φτασουν το χειλος του καζανιου.

    Μονο οι γερμανοι και οι ελληνες δεν χρειαζονται φυλαξη στα καζανια τους. Στους γερμανους εχουμε πει οτι αυτο απαιτει ο νομος, γι' αυτο καθονται εκει.
    Στους ελληνες, καθε φορα που καποιος κακομοιρης προσπαθει να βγει απο το καζανι, ολοι οι άλλοι τον πιανουν απο το ποδι και τον τραβανε πισω."

    Αυτα τα ολιγα περι ενοτητας. :-(

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.