Η Ιστορία μας είναι κάτι που μας κάνει υπερήφανους, δεν είναι; Όλοι την ξέρουμε, όλος ο κόσμος την θαυμάζει. Η μάχη του Μαραθώνα, παραδείγματος χάριν θεωρείται θεμελιώδης στιγμή για την ιστορία της Ευρώπης, εφ' όσον εκείνη η πρώτη νίκη κατά της επεκτεινόμενης Περσίας, το 490 Προ Κοινής Εποχής (και οι μετέπειτα νίκες στην Σαλαμίνα το 480 ΠΚΕ, και στις Πλαταιές το 479 ΠΚΕ) επέτρεψε τα επόμενα 200 χρόνια ακμής των Αθηνών τα οποία μέχρι σήμερα επηρεάζουν τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό. Παραδείγματος χάριν, ο Βρετανός φιλόσοφος Τζων Στούαρτ Μιλς (1806-1873), προτείνει ότι η μάχη του Μαραθώνα έχει μεγαλύτερη σημασία στην ιστορία και της Βρετανίας ακόμη από την μάχη του Χέηστινγκς του 1066 τη Κοινής Εποχής.
Και ποιός Έλληνας δεν αισθάνεται υπερήφανος όποτε αθλητές κάπου στην Γη αγωνίζονται σε Μαραθώνιο, ο οποίος αναφέρεται στον στρατιώτη που έτρεξε από τον Μαραθώνα στην Αθήνα για να αναγγείλει "Νενικήκαμεν!" και να ξεψυχήσει: τον Φειδιππίδη. Ή μήπως τον έλεγαν Φιλιππίδη; ή ...Θέρσιπος; Ερχίος, ή Ευκλής; Πως τον έλεγαν τον μαραθωνοδρόμο βρε παιδιά;
Κι αν σας έλεγα ότι ο μαραθωνοδρόμος δεν υπήρξε; ότι το "Νενικήκαμεν!" δεν το φώναξε κανείς, και κανείς δεν πέθανε τρέχοντας εν πλήρη στολή από τον Μαραθώνα στην Αθήνα μετά την μάχη;
Ο Ηρόδοτος γράφει ότι ένας αγγελιοφόρος ονομαζόμενος Φειδιππίδης στάλθηκε από την Αθήνα στην Σπάρτη να ζητήσει βοήθεια για την επερχόμενη μάχη με τους Πέρσες. Έτρεξε 225 χιλιόμετρα σε περίπου 24 ώρες (Οι Σπαρτιάτες ήθελαν πολύ να βοηθήσουν αλλά δεν μπορούσαν γιατί είχαν έναν εορτασμό ο οποίος τους απαγόρευε να πολεμήσουν μέχρι το επόμενο φεγγάρι). Στην επιστροφή προς την Αθήνα ο θεός Παν σταμάτησε τον Φειδιππίδη και τον ρώτησε γιατί δεν τον λατρεύουν οι Αθηναίοι. Ο Φειδιππίδης του υποσχέθηκε ότι οι Αθηναίοι θα τον λατρέψουν και ο θεός Παν βοήθησε στην μάχη του Μαραθώνα φυτεύοντας στις ψυχές των Περσών το ιδιαίτερο στυλ τρελού φόβου, του Παν, τον πανικό. Μετά, οι Αθηναίοι του αφιέρωσαν μια σπηλιά στον βράχο της Ακρόπολης και του προσέφεραν θυσία μια φορά τον χρόνο.
Στον Μαραθώνα βρέθηκαν 9.000 ή 10.000 Αθηναίοι, και 1.000 Πλαταιείς απέναντι από ένα Περσικό στρατό που κατά διάφορες αρχαίες αναφορές μπορεί να αριθμούσε 200.000 ή 600.000 στρατιώτες και 10.000 ιππείς, και, κατά σημερινές εκτιμήσεις μπορεί να ήταν 25.000 ή 300.000 στρατιώτες και 600 πλοία.
Κατά τις πέντε ημέρες που οι δύο στρατοί στέκονταν αντιμέτωποι πριν την μάχη, ένα μέρος του περσικού στόλου έπλευσε για να περάσει από το Σούνιο και να φτάσει δια θαλάσσης στην Αθήνα. Μετά την μάχη του Μαραθώνα, όπου σκοτώθηκαν μόνο 192 Αθηναίοι και 11 Πλαταιείς (και κάπου 6.400 Πέρσες), οι Αθηναίοι στρατιώτες, κάπου 9.000, κουρασμένοι από την μάχη, έφυγαν αμέσως προς την Αθήνα για να προλάβουν το μέρος του περσικού στόλου που είχε πλεύσει προς το Σούνιο.
Ο Αθηναϊκός στρατός έφτασε στην παραλία του Σαρωνικού, με τα πόδια, το απόγευμα, και είδαν τα Περσικά πλοία να φεύγουν, τελειώνοντας έτσι την μάχη και εδραιώνοντας την νίκη των Αθηναίων και των Πλαταιών κατά του στρατού του Δαρείου της Περσίας.
Οι περισσότερες αναφορές στον μύθο του μαραθωνοδρόμου λανθασμένα τον αποδίδουν στον Ηρόδοτο. Ο μαραθωνοδρόμος αναφέρεται πρώτα από τον Πλούταρχο, πεντακόσια χρόνια μετά την Μάχη του Μαραθώνα, στο Περί δόξας Αθηνών, γραμμένο τον πρώτο αιώνα την Κοινής Εποχής, ο οποίος, Πλούταρχος, μεταφέρει τον μύθο ως αναφερόμενο στις εργασίες του Ηρακλείδη εκ Πόντου οι οποίες έχουν χαθεί. Ο Πλούταρχος δίνει το όνομα του μαραθωνοδρόμου ως Θέρσιπος, ή Ερχίος, ή Ευκλής. Ο Λούκιος, τον δεύτερο αιώνα της Κοινής Εποχής γράφει τον ίδιο μύθο αλλά ονομάζει τον μαραθωνοδρόμο Φιλιππίδη.
Σε κάμποσα χειρόγραφα του Μεσαίωνα, των Ιστοριών του Ηρόδοτου, το όνομα του αγγελιοφόρου που έτρεξε από την Αθήνα στην Σπάρτη γράφεται Φιλιππίδης αντί για το όνομα Φειδιππίδης που είχε αρχικά γράψει ο Ηρόδοτος.
Όπως έγραψα πρόσφατα, ...ο κάθε ένας παρουσιάζει την ιστορία όπως θέλει, και ο κάθε άλλος την πιστεύει όπως τον βολεύει. Εκείνοι που οφθαλμοφανώς δεν ξέρουν ιστορία είναι όσοι πιστεύουν ότι την ξέρουν σωστά :-)
Η Ιστορία είναι κεντρική στον ανθρώπινο πολιτισμό γιατί είναι η απτή εφαρμογή της ανθρώπινης ικανότητας να κατανοεί τις έννοιες του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Αυτή η ικανότητα είναι που μας δίνει την δυνατότητα να πλοηγούμε το μέλλον μαθαίνοντας από το παρελθόν, και να δίνουμε στον εαυτό μας, τους γύρω μας και τους απογόνους μας ταυτότητα.
Όμως, πολύ συχνά, αν όχι σχεδόν συνέχεια, τα μαθήματα που διδάσκουν στους εαυτούς τους οι άνθρωποι βασίζονται σε μύθους, υποκειμενικότητα και φαντασία -και εγωισμό ή ιδιοτέλεια. Και είναι κρίμα, γιατί η πραγματικότητα είναι πάντα πιο ενδιαφέρουσα από την φαντασία... Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ προτιμώ 9.000 στρατιώτες να βαδίζουν γρήγορα εν στολή από τον Μαραθώνα στον Σαρωνικό, και να βλέπουν το περσικό στόλο να γυρίζει προς ανατολάς και να επιστρέφει στην Ασία, παρά έναν φουκαρά να τρέχει σαν παλαβός και να τα κακαρώνει...
Πόσα άλλα γεγονότα, που τώρα θρέφουν τον εθνικισμό μας, λέτε να ανήκουν στην ίδια συνομοταξία με τον Μαραθώνιο, και, πόση εγκυρότητα λέτε να έχουν πολλές από τις μπαρούφες που πετάνε οι "πατριώτες" γύρω μας, και όσον αφορά την πρόσφατη αλλά και την αρχαία "ιστορία" μας;
Και ποιός Έλληνας δεν αισθάνεται υπερήφανος όποτε αθλητές κάπου στην Γη αγωνίζονται σε Μαραθώνιο, ο οποίος αναφέρεται στον στρατιώτη που έτρεξε από τον Μαραθώνα στην Αθήνα για να αναγγείλει "Νενικήκαμεν!" και να ξεψυχήσει: τον Φειδιππίδη. Ή μήπως τον έλεγαν Φιλιππίδη; ή ...Θέρσιπος; Ερχίος, ή Ευκλής; Πως τον έλεγαν τον μαραθωνοδρόμο βρε παιδιά;
Κι αν σας έλεγα ότι ο μαραθωνοδρόμος δεν υπήρξε; ότι το "Νενικήκαμεν!" δεν το φώναξε κανείς, και κανείς δεν πέθανε τρέχοντας εν πλήρη στολή από τον Μαραθώνα στην Αθήνα μετά την μάχη;
Ο Ηρόδοτος γράφει ότι ένας αγγελιοφόρος ονομαζόμενος Φειδιππίδης στάλθηκε από την Αθήνα στην Σπάρτη να ζητήσει βοήθεια για την επερχόμενη μάχη με τους Πέρσες. Έτρεξε 225 χιλιόμετρα σε περίπου 24 ώρες (Οι Σπαρτιάτες ήθελαν πολύ να βοηθήσουν αλλά δεν μπορούσαν γιατί είχαν έναν εορτασμό ο οποίος τους απαγόρευε να πολεμήσουν μέχρι το επόμενο φεγγάρι). Στην επιστροφή προς την Αθήνα ο θεός Παν σταμάτησε τον Φειδιππίδη και τον ρώτησε γιατί δεν τον λατρεύουν οι Αθηναίοι. Ο Φειδιππίδης του υποσχέθηκε ότι οι Αθηναίοι θα τον λατρέψουν και ο θεός Παν βοήθησε στην μάχη του Μαραθώνα φυτεύοντας στις ψυχές των Περσών το ιδιαίτερο στυλ τρελού φόβου, του Παν, τον πανικό. Μετά, οι Αθηναίοι του αφιέρωσαν μια σπηλιά στον βράχο της Ακρόπολης και του προσέφεραν θυσία μια φορά τον χρόνο.
Στον Μαραθώνα βρέθηκαν 9.000 ή 10.000 Αθηναίοι, και 1.000 Πλαταιείς απέναντι από ένα Περσικό στρατό που κατά διάφορες αρχαίες αναφορές μπορεί να αριθμούσε 200.000 ή 600.000 στρατιώτες και 10.000 ιππείς, και, κατά σημερινές εκτιμήσεις μπορεί να ήταν 25.000 ή 300.000 στρατιώτες και 600 πλοία.
Κατά τις πέντε ημέρες που οι δύο στρατοί στέκονταν αντιμέτωποι πριν την μάχη, ένα μέρος του περσικού στόλου έπλευσε για να περάσει από το Σούνιο και να φτάσει δια θαλάσσης στην Αθήνα. Μετά την μάχη του Μαραθώνα, όπου σκοτώθηκαν μόνο 192 Αθηναίοι και 11 Πλαταιείς (και κάπου 6.400 Πέρσες), οι Αθηναίοι στρατιώτες, κάπου 9.000, κουρασμένοι από την μάχη, έφυγαν αμέσως προς την Αθήνα για να προλάβουν το μέρος του περσικού στόλου που είχε πλεύσει προς το Σούνιο.
Ο Αθηναϊκός στρατός έφτασε στην παραλία του Σαρωνικού, με τα πόδια, το απόγευμα, και είδαν τα Περσικά πλοία να φεύγουν, τελειώνοντας έτσι την μάχη και εδραιώνοντας την νίκη των Αθηναίων και των Πλαταιών κατά του στρατού του Δαρείου της Περσίας.
Αργότερα, στην λαϊκή φαντασία και μέσα από τους μύθους που ξεπήδησαν, το τρέξιμο του Φειδιππίδη από την Αθήνα στην Σπάρτη και η γρήγορη μεταφορά του στρατού από τον Μαραθώνα στον Σαρωνικό συγχύστηκαν σε ένα φαντασιακό γεγονός, το τρέξιμο του μαραθωνοδρόμου να αναγγείλει την νίκη. Ο μύθος θέλει τον Φειδιππίδη να τρέχει από τον Μαραθώνα στην Αθήνα, να φωνάζει "Νενικήκαμεν!" και να ξεψυχά.
Οι περισσότερες αναφορές στον μύθο του μαραθωνοδρόμου λανθασμένα τον αποδίδουν στον Ηρόδοτο. Ο μαραθωνοδρόμος αναφέρεται πρώτα από τον Πλούταρχο, πεντακόσια χρόνια μετά την Μάχη του Μαραθώνα, στο Περί δόξας Αθηνών, γραμμένο τον πρώτο αιώνα την Κοινής Εποχής, ο οποίος, Πλούταρχος, μεταφέρει τον μύθο ως αναφερόμενο στις εργασίες του Ηρακλείδη εκ Πόντου οι οποίες έχουν χαθεί. Ο Πλούταρχος δίνει το όνομα του μαραθωνοδρόμου ως Θέρσιπος, ή Ερχίος, ή Ευκλής. Ο Λούκιος, τον δεύτερο αιώνα της Κοινής Εποχής γράφει τον ίδιο μύθο αλλά ονομάζει τον μαραθωνοδρόμο Φιλιππίδη.
Σε κάμποσα χειρόγραφα του Μεσαίωνα, των Ιστοριών του Ηρόδοτου, το όνομα του αγγελιοφόρου που έτρεξε από την Αθήνα στην Σπάρτη γράφεται Φιλιππίδης αντί για το όνομα Φειδιππίδης που είχε αρχικά γράψει ο Ηρόδοτος.
Όπως έγραψα πρόσφατα, ...ο κάθε ένας παρουσιάζει την ιστορία όπως θέλει, και ο κάθε άλλος την πιστεύει όπως τον βολεύει. Εκείνοι που οφθαλμοφανώς δεν ξέρουν ιστορία είναι όσοι πιστεύουν ότι την ξέρουν σωστά :-)
Η Ιστορία είναι κεντρική στον ανθρώπινο πολιτισμό γιατί είναι η απτή εφαρμογή της ανθρώπινης ικανότητας να κατανοεί τις έννοιες του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Αυτή η ικανότητα είναι που μας δίνει την δυνατότητα να πλοηγούμε το μέλλον μαθαίνοντας από το παρελθόν, και να δίνουμε στον εαυτό μας, τους γύρω μας και τους απογόνους μας ταυτότητα.
Όμως, πολύ συχνά, αν όχι σχεδόν συνέχεια, τα μαθήματα που διδάσκουν στους εαυτούς τους οι άνθρωποι βασίζονται σε μύθους, υποκειμενικότητα και φαντασία -και εγωισμό ή ιδιοτέλεια. Και είναι κρίμα, γιατί η πραγματικότητα είναι πάντα πιο ενδιαφέρουσα από την φαντασία... Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ προτιμώ 9.000 στρατιώτες να βαδίζουν γρήγορα εν στολή από τον Μαραθώνα στον Σαρωνικό, και να βλέπουν το περσικό στόλο να γυρίζει προς ανατολάς και να επιστρέφει στην Ασία, παρά έναν φουκαρά να τρέχει σαν παλαβός και να τα κακαρώνει...
Πόσα άλλα γεγονότα, που τώρα θρέφουν τον εθνικισμό μας, λέτε να ανήκουν στην ίδια συνομοταξία με τον Μαραθώνιο, και, πόση εγκυρότητα λέτε να έχουν πολλές από τις μπαρούφες που πετάνε οι "πατριώτες" γύρω μας, και όσον αφορά την πρόσφατη αλλά και την αρχαία "ιστορία" μας;
Σημείωση: Αναφέρομαι σε ημερομηνίες "Προ Κοινής Εποχής" (ΠΚΕ) και ημερομηνίες "της Κοινής Εποχής" (ΚΕ), αντί για Προ και Μετά Χριστού, όπως είναι διαδεδομένο πλέον σε ακαδημαϊκούς κύκλους σήμερα, γιατί η Ιστορία της ανθρωπότητας ανήκει σε όλη την ανθρωπότητα, όχι μόνο στους Χριστιανούς -άρα είναι λάθος να αναφερόμαστε στην παγκόσμια Ιστορία οροθετώντας με κριτήρια μιας συγκεκριμένης θρησκείας.
Άλλωστε είναι ακαδημαϊκά παραδεκτό ότι, πρώτον, λείπει το έτος "Μηδέν" από την αρίθμηση του ΠΧ και ΜΧ, και, δεύτερον, ότι ο Ιησούς από την Ναζαρέτ, αν πράγματι ήταν ιστορικό πρόσωπο, γεννήθηκε κατά πάσαν πιθανότητα το 4, ή το 6, Προ Κοινής Εποχής, και η αρίθμηση που δόθηκε σαν βασισμένη στην γέννησή του είναι λανθασμένη ούτως ή άλλως. Για το 4 Προ Κοινής Εποχής συνηγορούν δύο γεγονότα: Πρώτον, η ευθυγράμμιση πλανητών το 6 ΠΚΕ (άστρο της Βηθλεέμ;) και η απογραφή πληθυσμού της Ιουδαίας που έγινε κατά τα Ρωμαϊκά αρχεία στο 4 ΠΚΕ. Έτσι, η έκφραση "Κοινή Εποχή" αναφέρεται σε κοινό μέτρημα χρόνου άσχετα από οποιαδήποτε θρησκεία, ή γέννηση συγκεκριμένου ανθρώπου.
Αν ο Ιησούς υπήρξε και γεννήθηκε το 4 ΠΕ, τώρα, κανονικά, θα έπρεπε να έχουμε το Χριστιανικό έτος 2016.
Εν τω μεταξύ, σήμερα, 29 Οκτωβρίου του έτους 2012 της Κοινής Εποχής:
- Για τον Ιουδαϊσμό είναι Cheshvan 13, του έτους 5773.
- Και για το Ισλάμ είναι Zul-Qi'dah/Zul-Hijjaj 13, του έτους 1433.
- Για τον πολιτισμό των Maya, βρισκόμαστε στο τέλος ενός κύκλου πέντε περιόδων 125 ηλιακών ετών, ο οποίος θα κλείσει στις 12 Δεκεμβρίου, 2012 της Κοινής Εποχής. Υπάρχουν πολλές εκδοχές, οι περισσότερες των οποίων ανακυκλώνουν τον χρόνο μετά από περιόδους εκατομμυρίων ετών. Παραδείγματος Χάριν: Η μέτρηση των Μάγια "12.0.0.0.0" συμπίπτει με τις 18 Σεπτεμβρίου του έτους της Κοινής Εποχής 1618, και η μέτρηση "13.0.0.0.0" συμπίπτει με τις 21 Δεκεμβρίου του 2012.
- Για τους Βουδιστές, έχουμε το έτος 2332
- Για τον Ινδουισμό, συγκεκριμένα Yudhisthira Samvat, έχουμε το έτος 5113...
Διαλέγετε και παίρνετε!
Τέλος πάντων, η μάχη του Μαραθώνα έγινε πριν 2.502 χρονια (κάπου 100 γενεές). Γι αυτό μπορούμε να έιμαστε σχεδόν σίγουροι :-)
Εύγε φίλτατε, ανακαλύψατε ξανά τον τροχό! Μα στους Έλληνες προσπαθείτε να πείτε αυτά που ήδη ξέρουν ή απλώς ανακαλύψατε την ιστορία μόλις τώρα και σας κάνει τόση εντύπωση που κάνατε τον κόπο να την κάνετε και ανάρτηση; Ο Φειδιππίδης ή Φιλιππίδης ή Θέρσιπος ή Ευκλής δεν είναι ένας μόνον άνθρωπος, είναι όλοι εκείνοι που έκαναν ένα συλλογικό κίνητρο προσωπικό τους και πήραν στους ώμους τους το βάρος και την ευθύνη της κατάστασης. Γιατί λοιπόν σας κάνει τόση εντύπωση; Δεν έχετε μελετήσει την Ιστορία ή απλώς τη διαβάσατε επιδερμικά και σας κάνει τόση εντύπωση τώρα που ανακαλύπτετε το νόημα πίσω από τα κείμενα; Πάντως αν ρίξετε τη ματιά σας τριγύρω σας θα διαπιστώσετε πως στη χώρα μας υπάρχουν ακόμα πάρα πολύ Φειδιππίδηδες ή όπως άλλιως θέλετε ονομάστε τους, που νύχτα μέρα σηκώνουν το βάρος της κατάστασης που βρισκόμαστε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ, θαραλέε ανώνυμε, και πράγματι, πρέπει σε τακτά διαστήματα να θυμόμαστε την χρήση του τροχού, πως δηλαδή μπορούμε να τον χρησιμοποιούμε, και πως δεν μπορούμε. Φερ' ειπείν θα ήταν λάθος να προσπαθήσουμε να χρησιμοποιήσουμε ένα τροχό σαν προπέλα αεροπλάνου.
ΔιαγραφήΕγώ το ξέρω ότι υπάρχει νόημα πίσω από τα κείμενα, δηλαδή περισσότερες από μια διαστάσεις. Εσείς, ανώνυμε, το ξέρετε. Οι Χρυσαυγίτες και οι Συριζαίοι το ξέρουνε;
Σημ.: Το σχόλιό σας είχε περάσει σαν SPAM. Έλαβα το email αλλά ο blogger το είχε κατατάξει στα μη δημοσιευόμενα. Το διόρθωσα και εμφανίστηκε τώρα, ώστε να ακουστεί η ανώνυμη φωνή σας.
Δε γνωρίζω τι εστί SPAM αλλά χαίρομαι που ξέρετε ότι υπάρχει νόημα πίσω από τα κείμενα. Το θαρραλέε ανώνυμε γνωρίζω πως το απευθύνατε ως μομφή αλλά και το thinks δε σημαίνει κάτι. Γιατί δε χρησιμοποιείτε κάτι κατανοητό για όσους δε γνωρίζουν ξένες γλώσσες; Άλλωστε είστε Έλληνας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ "ετικέτα, τρόπου συμπεριφοράς" των μπλογκ, όταν κάποιος δεν μπορεί να σχολιάσει, για οποιοδήποτε λόγο, με "ταυτότητα" έστω και μπλογκική, είναι να γράφει ένα όνομα κάτω από το σχόλιο. Όχι ότι οποιοδήποτε όνομα γράψει κανείς είναι απαραίτητα το αληθινό, ή ότι ένα μπλογκικό όνομα σημαίνει τίποτα πραγματικό... απλά είναι "ετικέτα" συμπεριφοράς, όπου το αντίθετο (η δεικτική ανωνυμία) σημαίνει ότι για κάποιο λόγο ο σχολιαστής διαλέγει να "καλύψει" έστω και εικονικά, την ταυτότητά του. Κάμποσα θετικά ανώνυμα σχόλια τα έχω απαντήσει με εκτίμηση και ευχαριστίες. Όταν όμως το σχόλιο είναι και ειρωνικό και "ανώνυμο" τότε ...προσκαλεί ανάλογη απάντηση. Θα σκεφτώ ότι ίσως απλά να μην ξέρατε τα της ετικέτας, και θα σας δώσω αυτό που Αγγλικά λέγεται "benefit of the doubt" (η υπόθεση ότι δεν πράξατε εσκεμμένα) ζητώντας να με συγχωρήσετε αν σας έκανα να αισθανθείτε ότι απευθύνθηκα σε εσάς με σαρκασμό ισάξιο του σχολίου σας.
Διαγραφή"SPAM" λέγονται τα ηλεκτρονικά μηνύματα που δεν στέλνονται με ειλικρινείς προθέσεις επικοινωνίας, όπως τα εκατομμύρια email που στέλνονται απρόσκλητα σαν διαφημίσεις. Ο Blogger έχει ένα μηχανισμό ο οποίος αυτόματα χαρακτηρίζει ένα σχόλιο "SPAM", και το αποκρύβει, βασιζόμενος στην ηλεκτρονική προέλευσή του.
Το μπλογκικό όνομά μου είναι γραμμένο στα Αγγλικά επειδή Αγγλικά είναι η γλώσσα στην οποία σκέπτομαι και μιλώ, έχοντας περάσει κοντά στα 30 από τα 54 χρόνια μου στο εξωτερικό. Είναι πρέπον να παρουσιάζομαι για το τι είμαι, το οποίο συμπεριλαμβάνει το γεγονός ότι δεν ζω στην Ελλάδα. Η ιστορία μου είναι σπαρμένη παντού σε αυτό το μπλογκ, όπως και το πραγματικό μου όνομα: Δημήτρης.
Το όνομα "thinks" σημαίνει κάτι. Το είχα εξηγήσει προ μερικών αναρτήσεων σε μια φίλη μπλόγκερ, και αντιγράφω εκείνη μου την απάντηση, εδώ για σας:
"Thinks" είναι ρήμα, τρίτη ενικού, αλλά δεν μεταφράζεται "σκέπτεται". Η ακριβής απόδοση είναι "νομίζει".
Σκέπτεται = He/She is thinking.
I think = νομίζω.
Βάζοντάς το στο τρίτο ενικό είναι και μία αναφορά στα Ελισαβετιανά Αγγλικά, όπου σε έργα του Σαίξπηρ χαρακτήρες λένε "Me thinks" αντί για "I think".
Το δικό μου όνομα, "thinks", απλά προτείνει μια ευάλωτη γνώμη, νομίζω.
υγ. Tο δεύτερο σχόλιό σας πάλι πήγε αυτόματα στα SPAM και το ...ανέστησα.
Φίλτατε και συνονόματε δε γνωρίζω από ταυτότητες ‘μπλογκικές’ αλλά από τη στιγμή που εσείς έχετε βάλει στο διαδικτυακό σας τόπο την επιλογή να ομιλούμε ανωνύμως τότε οφείλετε να εκλαμβάνετε τα σχόλια ως θετικά και ειλικρινή, ειδάλλως απλώς υποκρίνεσθε. Ουδόλως η δική μου κατάθεση είχε ειρωνικό χαρακτήρα, απλώς απόρησα πως ως Έλλην εκπλαγήκατε με την ανακάλυψη πως ίσως ο Φειδιππίδης δεν ήτο υπαρκτό πρόσωπο ή δεν έκανε αυτά που του καταλογίζουν! Όμως, διαβάζοντας πως η γλώσσα σας είναι η Αγγλική κατανόησα πως η παιδεία σας δεν είναι ελληνική και ως εκτούτου έχετε υποπέσει στο κοινότυπο σφάλμα που κάνουν όλοι όσοι διαβάζουν τα ελληνικά και την ελληνική ιστορία χωρίς να την κατανοούν. Είναι λογικότατο φίλτατε, το ίδιο θα συνέβαινε και σε με αν προσπαθούσα να διαβάσω εις την αγγλική. Απλώς θα διερωτόμουν διαβάζοντας οτιδήποτε σε μια ξένη γλώσσα, γιατί; Εσείς διαβάσατε, δε μελετήσατε και βεβαίως δε ρωτήσατε ουδέποτε γιατί; Εφόσον λοιπόν εκ του προσωνυμίου σας ‘νομίζετε’ αλλά –πιθανόν- δε ‘σκέπτεστε’ είναι λογικό να κάνετε τέτοιο λάθος. Η σημασία που έχει όλη η ιστορική αναφορά εις τον Φειδιππίδη ή όπως αλλιώς θέλετε να τον ονομάσετε, έχει να κάνει με το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Έλληνα που σε στιγμές κρίσιμες κάνει το συλλογικό καθήκον προσωπικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Πρό Κοινής Εποχής που χρησιμοποιείτε μου είχε πει κάποτε η θυγατέρα μου που διέμενε στην Αμερική και ήταν καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης πως είναι μια κεκαλυμμένη προσπάθεια των συμπαθών εβραίων που στην προσπάθειά τους να θολώσουν τα νερά με τον Ιησού Χριστό προσπαθούν να μπερδέψουν τα πράγματα. Μπορεί στην Αγγλία να μην το χρησιμοποιείτε αλλά στην Ελλάδα λέμε ‘όχι Γιάννης, Γιαννάκης’. Είναι χαζό να μη λέει κάποιος 100 χρόνια προ ή μετά Χριστόν και να λέει 100 χρόνια προ κοινής εποχής. Κοινής για ποιόν;
Δεν μπορώ βεβαίως να σας δώσω οποιαδήποτε συμβουλή, αλλά καλό θα ήταν μιας και σκέφτεστε εις την αγγλική να μιλάτε και να γράφετε σε αυτήν για να μη δημιουργείτε εντυπώσεις σε όσους διαβάζουν τα κείμενά σας. Θα ήταν προτιμότερο να μεταφράζει το κείμενο όποιος θέλει να διαβάσει τις απόψεις σας. Φαντάζομαι ότι ο πατέρας σας ή η μητέρα σας θα ήταν από την Ελλάδα γι αυτό γράφετε εις την Ελληνική. Όμως από τη στιγμή που εσείς δεν μπορείτε να σκεφτείτε στα ελληνικά τότε είναι σφάλμα σας να εκφράζεστε σε μια γλώσσα την οποία δεν κατανοείτε ή τουλάχιστον δεν κατανοείτε την ελληνική φιλοσοφία και τον ελληνικό τρόπο σκέψης. Ταλαιπωρήσθε αδίκως φίλτατε προσπαθώντας να δώσετε εις τους ελληνόφωνους να καταλάβουν αυτό που εσείς σκέπτεσθε εις την αγγλική και μεταφράζετε άνευ γνώσεως του ελληνικού τρόπου σκέψεως.
Καλή σας μέρα.
ΔιαγραφήΕικονογραφείτε θαυμάσια τον λόγο για τον οποίον ευδοκιμεί ανάμεσα στους ανθρώπους η ασυνεννοησία: Χρησιμοποιείτε την γλώσσα σαν αυτοσκοπό αντί σαν ένα ατελές όχημα μεταφοράς σκέψεων, εστιάζοντας στην γλώσσα και την κουλτούρα και βάζοντας την σκέψη πίσω από τοίχους. Θα σας λυπήσω αλλά είναι υποχρέωσή μου να εκφράζομαι με τον τρόπο που διαλέγω και είναι δικαίωμά σας να μην με διαβάζετε, αν δεν σας ενδιαφέρει η μεγαλύτερη εικόνα που συνιστούν όλοι οι άνθρωποι του πλανήτη ανεξαρτήτως καταγωγής, πιστεύω, κλπ.
Κάνετε ένα σοβαρό λάθος: Λέτε πως επιτρέπω τα ανώνυμα σχόλια. Δεν επιτρέπω τα σχόλια που γίνονται με τον ηλεκτρονικό τρόπο που χρησιμοποιείτε. Γι αυτό τα σχόλιά σας πάνε αυτόματα στα SPAM. Στην δική σας περίπτωση κάνω μια εξαίρεση. Αναρωτιέμαι μάλιστα, πως κάποιος που δεν ξέρει καν από ετικέτα μπλογκ ξέρει να κρύβει την ηλεκτρονική μέθοδο ανάρτησης του σχολίου του με τρόπο που να νομίζει ότι η προέλευση δεν "φαίνεται" (κλείσιμο ματιού).
Προτείνετε κάτι το ενδιαφέρον: Μου εξηγείτε ότι "από τη στιγμή που εσείς έχετε βάλει στο διαδικτυακό σας τόπο την επιλογή να ομιλούμε ανωνύμως τότε οφείλετε να εκλαμβάνετε τα σχόλια ως θετικά και ειλικρινή". Που βλέπετε εσείς την συσχέτιση του αν ένα σχόλιο είναι ανώνυμο με το αν είναι ειλικρινές; Από πότε τα ρούχα κάνουν τον παπά; Φαίνεται ότι επιλέξατε, κατά το Ελληνικόν, να μην διαβάσετε μέρος αυτών που σας απήντησα στην πρώτη παράγραφο της δεύτερης απάντησής μου.
Για το θέμα της Κοινής Εποχής. Πάρα πολύ ενδιαφέρον το ότι το αναφέρατε σε σχέση μόνο με τους συνανθρώπους μας Εβραϊκής καταγωγής και ξεχνάτε εντελώς το Ισλάμ, τους Βουδιστές, Ινδουιστές, Κομφούκιο, Άθεους, Αγνωστικούς, Επιστήμονες, Ακαδημαϊκούς... και άλλους, και άλλους... Γιατί άραγε η εμμονή στους Εβραϊκής καταγωγής ανθρώπους και στην "διεθνή τους συνομωσία" (καλυμμένη προσπάθεια; τι ακριβώς καλύπτουν; τον ρατσισμό μερικών, ή τον εθνικισμό μερικών άλλων); Μήπως προδίδετε έτσι τον χαρακτήρα σας και τα πολιτικά σας πιστεύω; Γνήσιος Ρωμιός βλέπω! εύγε! κι εις ανώτερα.
Νομίζω ότι αρκετά παίξαμε. Αν θέλετε να συνεχίσουμε, στείλτε τις αναρτήσεις σας με τρόπο που να μην βγαίνουν SPAM.