Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

Γλώσσα










Τι ωραίο πράγμα η γλώσσα. Η μεταφορά σκέψεων και αισθημάτων του συνειδητοποιημένου ανθρώπου από τον ίδιο στο νου ενός άλλου, χρησιμοποιώντας μια σειρά ήχων οι οποίοι χτίζουν αρχιτεκτονικά ένα οικοδόμημα που βαστιέται όρθιο με την μηχανική της γραμματικής και του συντακτικού τα οποία κρατάν στην θέση τους τα υλικά του λεξιλογίου.

Το αρχιτεκτονικό αποτέλεσμα φυσικά εξαρτάται στο τέλος από την πληθώρα υλικών και την διαθέσιμη μηχανική όχι της γλώσσας αυτής καθ' αυτής, αλλά της εκπαίδευσης και παίδευσης του ομιλούντος.

Έχω παρατηρήσει κάτι ενδιαφέρον. Κάπου στα τέλη της δεκαετίας του 1970 το πήρα χαμπάρι. Ίσως πράγματι τότε να ξεκίνησε, ίσως απλά τότε να το κατάλαβα. Στην Ελληνική αφήγηση προτιμάμε τον παρόντα από τον παρελθόντα.

Δηλαδή, για παράδειγμα, αντί να λέμε "ο τάδε γεννήθηκε τον τάδε χρόνο, 18 χρόνια αργότερα πήγε στο τάδε πανεπιστήμιο και μετά παντρεύτηκε", μας αρέσει να διηγούμαστε λέγοντας: "Στο μείον 210 εκατομμύρια χρόνια έρχονται οι Δεινόσαυροί, μετά πληθαίνουν, και το μείον 65 εκατομμύρια πέφτει ένας μετεωρίτης και εξαφανίζονται".

Πέρα της διήγησης, υπάρχει και η πληροφόρηση η οποία είναι η τέχνη του δημοσιογράφου.

Στην Ελλάδα για να γίνει κάποιος δημοσιογράφος πρέπει να μάθει τις εξής λέξεις:
- Τόνισε
- Υπογράμμισε
- Επεσήμανε
ξέχασα καμία;

Αν κάποιος μάθει να κολλάει τις λέξεις αυτές, χωρίς ιδιαίτερη προτεραιότητα μεταξύ ενός ονόματος ανθρώπου ο οποίος κάτι είπε, και του τι είπε, τότε είναι δημοσιογράφος.


Παράδειγμα από εδώ:

Οι απόψεις μας για την εφαρμοζόμενη πολιτική ισχύουν, «δεν είναι πουκάμισα να αλλάζουν» τόνισε ο Αντώνης Σαμαράς, τονίζοντας πάντως ότι στηρίζει τη «μεταβατική» -όπως υπογράμμισε- κυβέρνηση και εύχεται να πετύχει στο έργο της.







5 σχόλια:

  1. να προσθέσω τους περίφημους "κύκλους",που πάντα λένε αυτά που τα επωνυμα πρόσωπα φοβουνται να πουν,και τα ανώνυμα 'ανώτατα στελέχη ή παράγοντες"
    που κάνουν το ίδιο εν ονόματι του Αρχηγού,αλλά χωρίς να ταυτίζεται αυτός με τις διαρροές τους...
    Βασικά αξεσουάρ ενός έλληνα δημοσιογράφου που σέβεται τη σοβαροφάνεια του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. 18 αναρτήσεις πάντως σε 10 μέρες...πρέπει να έχεις κάνει ρεκόρ!
    Αναμένω μία με την προσωπική σου άποψη και βιωματ.γνώση για τα τεκταινόμενα στην Ιταλία,έστω κι αν τα προβλήματα της Ρώμης δεν πολυαγγίζουν το Σαν Μπενεντέττο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φίλε Squarelogic, κάθομαι κι αναρωτιέμαι, καλά, όλοι αυτοί οι άνθρωποι που διαβάζουν ή ακούν Ελληνική δημοσιογραφία δεν έχουν προσέξει ότι ένα σεβαστό ποσοστό των λέξεων που επεξεργάζονται είναι οι επαναλαμβανόμενες λέξεις "τόνισε", "υπογράμμισε", "σημείωσε", "επισήμανε"... λέξεις που προσθέτουν μια έννοια στα λεγόμενα η οποία γίνεται κενή και άνευ περιεχομένου, άδεια, ξεφούσκωτη, αστεία όταν επαναλαμβάνεται συνέχεια!

    Και φυσικά οι κύκλοι κλπ., για αδιασταύρωτες πληροφορίες που χρησιμοποιούν τους δημοσιογράφους για να περάσουν ότι θέλουν.

    Δηλαδή πως το τόνισε; σήκωσε τον τόνο της φωνής του; και μετά έκανε το σημείο της υπογράμμισης με το χέρι του μιλώντας συλλαβή-συλλαβή; και μετά τους είπε να σημειώσουν καλά το επόμενο πράμα που θα πει; Και το κάνουν αυτό ΟΛΟΙ οι δημοσιογράφοι! έτσι γράφουν όλοι με ένα στυλ που είναι εξεζητημένο και άδειο. Αμόρφωτο. Δεν έχουν ΙΔΕΑ τι σημαίνει δημοσιογραφία. Και αυτός ο παρόντας αντί για παρελθόντα... εξ' ίσου εξεζητημένος, αλλά όλα αυτά συνυφασμένα στο τι έχει μάθει να περιμένει ο Έλληνας ακροατής/αναγνώστης. Παιδαρέλια μιας εκπαίδευσης στην οποία η Διαμαντοπούλου τώρα δίνει την χαριστική βολή.

    Και χωρίς γλώσσα τι συνεννόηση να γίνει στην κοινωνία τούτη που έχει εξελίξει την έκφραση "ρε μαλάκα" σε θερμό φιλικό χαιρετισμό...

    Όπως βλέπεις, μου την έχει δώσει άγρια. Κάθε μέρα 1,8 αναρτήσεις! Έχω σταματήσει να δουλεύω. Η Μαργαρίτα εξηγεί στην μητέρα της πόσο βαθειά με έχει επηρεάσει η κατάσταση στην Ελλάδα, και η μητέρα της με αγάπη λέει "μα και εδώ το ίδιο και χειρότερα πάμε, δεν είναι μόνο η Ελλάδα".

    Και όπως βλέπεις το έφερα στο τέλος να εισαγάγω την ανάρτηση περι ής η παραγγελιά! Έρχεται! Υπομονή λίγο και θα βγει κι αυτή απ' τον φούρνο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δυστυχώς,είναι περίπου αδύνατο η περιρέουσα ατμόσφαιρα να "μη σε ρουφήξει".
    Δεν μου αρέσει πχ.που το δικό μου ιστολόγιο έχει γίνει περιπου μονοθεματικό,αλλά δε χρειάζεται πλέον να ψάχνεις θεματολογία.Σε αναγκάζουν να γράψεις όταν προλαβαίνεις κιόλας...
    Κι απ την άλλη όποτε πάω να γράψω για κάτι διαφορετικό,έχω την αίσθηση του εκτός θέματος,ότι κάνω κάτι απρεπές την στιγμή που αυξάνονται οι άνθρωποι που δεν μπορούν να καλύψουν βασικές τους ανάγκες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το ίδιο σκέφτομαι κι εγώ φίλε Squarelogic. Από την μια δεν μου φαίνεται πρέπον να γράφω περί ανέμων και υδάτων καθώς χανόμαστε, και από την άλλη δεν σκέφτομαι και τίποτα άλλο. Όταν το μόνο που δεν είναι εκτός θέματος είναι η ανησυχία τότε πρέπει να αρχίσουμε να ανησυχούμε σοβαρά. Αυτό που παρατηρώ με μένα είναι ότι αυτές οι τελευταίες δύο βδομάδες έχουν κάνει το μυαλό μου να μην μπορεί να συγκεντρωθεί ή να ενδιαφερθεί στην δουλειά -και εφ' όσον η δουλειά μου είναι στο σπίτι, στο κομπιούτερ, δεν υπάρχει καν ο εξαναγκασμός "να πάω στο γραφείο". Πριν δύο χρόνια είχα ένα θαυμάσια στημένο πρόγραμμα, μια κατάσταση, που οι φόροι, συναλλαγματικές διαφορές, και ότι έχει συμβεί τα έχουν τινάξει στον αέρα. Τουλάχιστον είναι απόψε ένα βράδυ χαράς για όλους, και λένε να βγάλουν αύριο τις Ιταλικές σημαίες. Αργήσαν αλλά τον βγάλανε τον Σύλβιο. Το μόνο κρίμα είναι ότι μάλλον κάποια deal έκανε και δεν τον συνέλαβαν έξω από το προεδρικό μέγαρο την στιγμή που δεν ήταν πια πρωθυπουργός. Σύντομα τον βλέπουμε στις Μπαχάμες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.