Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

Που είμαστε; που πάμε;








- Θά 'ρθουν μεγάλα προβλήματα τον Οκτώβρη.
- Τι προβλήματα;
- Τα μέτρα. Δυστυχία. Φτώχια.
- Τι θα γίνει τον Οκτώβριο που δεν έχει ήδη γίνει από τώρα;
- Τώρα ο κόσμος είναι διακοπές.
- Φυσικά! τι χαζό εκ μέρους μου... όχι και να σοβαρευτούμε τώρα, ώρα διακοπών!

Να λοιπόν που είμαστε: Διακοπές.
Μα που θε να πάμε αφού οι διακοπές τελειώσουν;

Την απάντηση για το που πάμε και γιατί θ' αφήσω να δώσει ο Καραγάτσης.
Και, αντιγράφω από το Σέργιος και Βάκχος:

 

"Η Μεγάλη κατρακύλα άρχισε, και τίποτα δεν μπορεί να την σταματήσει. Όσο για μας, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να συμπαρασταθούμε στους Έλληνες στο μελλόμενο και αναπότρεπτο Γολγοθά τους (...) Η αυτοκρατορία των Ελλήνων είναι οργανισμός καταδικασμένος σε θάνατο (...) τα κύτταρα θα επιζήσουν, για να αναστήσουν το νεκρόν οργανισμό κάποτε (...) να βοηθήσουν τα κύτταρα στον επίμονο αγώνα για επιβίωση. Τα γερά κύτταρα -γιατί υπάρχουν πάμπολλα σάπια (...) τα γερά και σάπια κύτταρα πάλευαν απελπισμένα όχι μόνο μέσα στον οργανισμό του Κράτους, αλλά και στον οργανισμό των ανθρώπων (...) Ο σάπιος οργανισμός, προτού πεθάνει, θα σπαρταρίσει μέσα στις τοξίνες του."
"Άρχισε η μεγάλη δυστυχία. Δυστυχία και ερημιά. Είχε ξεκληρίσει η μεγάλη πολιτεία. Από χρόνια τώρα ο κόσμος έφευγε. Που πήγαιναν; Οπουδήποτε! Προτιμούσαν την σκλαβιά παρά την πείνα."
"Γυρεύεις πολλά από την ανθρώπινη φύση, κι ακόμα περισσότερο απ' τη σημερινή ρωμαίικη ψυχονοοτροπία. Ένας λαός που αρνείται να πολεμήσει για την ανεξαρτησία του, πολύ λίγο νοιάζεται για τα πεπρωμένα των απογόνων του. Είναι λαός χωρίς ιδανικά."



Πολλοί βέβαια πιστεύουν ότι ξέρουν ακριβώς ποιός φταίει. Αυτός που είπε ότι υπάρχουνε λεφτά και μετά βγήκε στη ζητιανιά. Ο Γιώργος Παπανδρέου.

Μου θυμίζει τον τελευταίο φράγκο αυτοκράτορα της πόλης πριν το σκάσει για να επιστρέψουν οι Έλληνες. Και το περιγράφει έτσι ο Καραγάτσης το περιστατικό:



"Τα σεβάσματά μου υποβάλω στη Μεγαλειότητά σου μεσέρ Ερρίκε, πάνδοξε αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης. Εργατικά βλέπω μασκαρεύτηκες, για να το σκάσεις αλά φρανσαί! Ποιός ο λόγος; Θάρρεψες πως θα σε τιμωρούσαμε για τα εγκλήματά σου; Λάθος! Μεγάλο λάθος! Είσαι τόσο ταπεινός, ποταπός και τιποτένιος, που δεν αξίζεις για παιδεμό. Άμε στο διάολο, Μεγαλειότατε!"


 
Αλλά φταίει πράγματι ο των τριών μακρύτερος; ο Καραγάτσης συνεχίζει:

 

"Προδοσία! ο λόγος ειπώθηκε. Ένας λαός κατηγορεί τον βασιλιά του πως τον πρόδωσε, ενώ ο ίδιος καταπρόδωσε τον εαυτό του. Χρόνια τώρα στη ζαλάδα του παραλογισμού, οι Ρωμιοί σκόρπιζαν τη δύναμή τους στους τέσσερεις ανέμους, κατάντησαν αυτού που κατάντησαν. Άφησαν το φράγκικο θεριό να δυναμώσει τρώγοντας τα κρέατά τους."



Με τις υγιές μας...
...και καλές διακοπές...

 


 

Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

Ανεργία




Πήγαμε λοιπόν στο πίσω μέρος του φέρρυ μπώτ της ΑΝΕΚ, κοντά στην πισίνα, για τον καθιερωμένο γύρο πίτα με απ' όλα -μόλις είχαμε αφήσει πίσω μας την Ιθάκη και πηγαίναμε για Ηγουμενίτσα και μετά Ανκόνα. Αλλά κάτι ήταν διαφορετικό εκείνο το σούρουπο: πολύ βαβούρα, πολύς κόσμος, καμιά 50αριά νοματαίοι, άντρες και γυναίκες, από περίπου 30-τόσα μέχρι και πάνω από 60. Όλοι καθισμένοι ή όρθιοι σε ένα μεγάλο κύκλο, τραγουδούσαν και καλαμπούριζαν δυνατά και φωναχτά πίνοντας ο καθένας την μπύρα του. Η γλώσσα μου ήταν άγνωστη αν και θύμιζε βόρια Ευρώπη.

- Ήντα πράμα είν' τούτο; ρώτησα τον Παναγιώτη καθώς ξύριζε τον γύρο με το ηλεκτρικό μαχαίρι, και έκανα ένα νόημα με το μάτι προς το γκρουπ.
-Πολωνοί! μου απαντάει.
-Τους άρεσαν φαίνεται τ' αρχαία μας!
-Μπά! εργάτες είναι. Κάνανε καναδυό μήνες να μαζεύουνε καρπούζια και ξέρω γώ, πληρωθήκανε και γυρνάνε στην Πολωνία.
-Εργάτες Ευρωπαίοι εισαγόμενοι στα χωράφια μας; Τι μου λες!
-Έτσι γίνονται οι δουλειές, εξηγεί ο Παναγιώτης. Όλο ξένοι έρχονται, παίρνουν το μεροκάματο και γυρνάνε στις χώρες τους.
-Δεν έχει Έλληνες να κάνουν την δουλειά, λέω με απορία.
-Δεν κάνει ο Έλληνας τέτοιες δουλειές για 50 Ευρώ την ημέρα!
-Δεν ξέρω αν το έχουν ακούσει οι εκλεκτοί συμπατριώτες μας αλλά αυτές τις μέρες υπάρχουν κάτι ενοχλητικοί ψίθυροι περί κάποιας κρισούλας με ολίγη ανεργία του 9%...
-Φίλε μου ο Έλληνας δεν δουλεύει για πενταροδεκάρες. Προτιμάει το επίδομα ανεργίας και φέρνουν τους ξένους που τα κάνουν μισοτιμής. Εγώ δούλευα με τον πατέρα μου μπετατζήδες, χτίστες, και όταν ερχόταν η ώρα για το ξεκαλούπωμα που πλήρωνε 40-50 Ευρώ δεν πατούσε κανείς και ο πατέρας μου αναγκαζόταν να φέρει Αλβανούς, Βούλγαρους, Αιγύπτιους, Πολωνούς και τα λοιπά!
-Ρε γαμώτο Ελλαδάρα άπιαστη!

Κι έτσι επί τέλους πήρα μια πιο σφαιρική εικόνα της λεγόμενης αδικίας που υποτίθεται ότι εξελίσσεται επί διεθνούς επιπέδου κατά της Ελλαδίτσας:

Η αλήθεια είναι ότι η ρίζα του κακού δεν είναι ούτε ο καπιταλισμός, ούτε οι σκοτεινές δυνάμεις που επιβουλεύονται την κατακαημένη μας πατρίδα. Φαίνεται ότι το εισιτήριο να μπουν οι κερδοσκόποι και να φάνε οι αχόρταγοι το κόβει με χαμόγελο ο ίδιος ο Ελληνικός λαός που παριστάνει πια ότι κάτι τρέχει στα γύφτικα και δεν τις κάνουμε εμείς όλες τις δουλειές όταν είναι υποδεέστερες από την αφεντιά μας.

Και σκέφτηκα ότι όποιος τώρα κραυγάζει να μην πάρουμε βοήθεια από την Ευρώπη, να αναδιοργανώσουμε το χρέος, να δημεύσουμε περιουσίες, να κρεμάσουμε ανάποδα τους πολιτικούς, να κάνουμε Εθνοσυνέλευση και να ζητήσουμε βοήθεια από τη Ρωσία και την Κίνα, θα έπρεπε να σταθούν μια στιγμή μπας και θα ήτανε πιο πρέπον και αποτελεσματικό να πάρουμε ένα βούρδουλα και να στείλουμε στα χωράφια, τις ψαρόβαρκες, τα νοσοκομεία και τις οικοδομές όλους αυτούς τους κηφήνες που απλώνουν την αρίδα τους μπροστά από την τηλεόραση και παριστάνουν τους προλετάριους μονμορανσί καλώντας για νέους αγώνες χασμουρητού από την μπε-εμ-βέ...

Ας βάλουμε πρώτα τάξη στο ποιοί είμαστε, ας βάλουμε τον πισινό μας να δουλέψει στις δουλειές που τώρα δίνουμε στους ξένους, και μετά τα βάζουμε με την κακή Δύση.